Leerlingen uit Steinerscholen presteren minder in hoger onderwijs: dit is het verschil tussen de verschillende systeemscholen in ons land

Het Steineronderwijs is gebaseerd op de educatieve filosofie van Rudolf Steiner. Zijn pedagogie streeft ernaar de intellectuele, artistieke en praktische vaardigheden van leerlingen op een geïntegreerde en holistische manier te ontwikkelen. Het ontwikkelen van de verbeeldingskracht en creativiteit van de leerlingen staat daarbij centraal. 

Steineronderwijs in 3 highlights:
1. De klassenleerkracht volgt leerlingen gedurende hun hele basisschooltijd. Hierdoor kent hij of zij de leerlingen door en door, en wordt een echte vertrouwensband opgebouwd. De leerkracht kan dus ook perfect inschatten of een kind dat misschien niet helemaal op schema ligt nog in staat is die achterstand in een volgend leerjaar in te lopen.

2. Gedurende de eerste twee lesuren van de dag wordt het onderwijs rond één thema gecentreerd. Gedurende 3 à 4 weken kunnen leerlingen zich zo focussen op de verschillende aspecten van één vak. Na de pauze komen dan de andere vaklessen aan bod.

3. Steineronderwijs is kunstzinnig onderwijs. Daarmee wordt bedoeld dat de leerkracht omgaat met de leerling als een kunstenaar met zijn kunst: als een wordend iets. Daarnaast wordt er ook veel kunstzinnigs gedaan op school, onder andere tekenen, schilderen, boetseren, bewegen en toneelspelen.

Freinetonderwijs betreft een vorm van basisonderwijs volgens het gedachtegoed en de praktijk van de Franse onderwijzer en pedagoog Célestin Freinet. Freinet ondervond in zijn dorpsschooltje dat de kinderen er ongemotiveerd op de schoolbanken zaten. Daarom stuurde hij ze op pad, liet ze verslagen maken en liet ze levend, zinvol en handelend leren in samenwerkend overleg.

Freinetonderwijs in 3 highlights:

1. Het onderwijs wordt opgebouwd op basis van wat leeft bij de leerlingen. Gezamenlijk wordt een thema uitgekozen, en onder begeleiding van de leerkracht wordt een plan opgemaakt.

2.  Het leerplan is gebaseerd op iets dat zinvol is om uit te zoeken. De kinderen zoeken niets voor niets uit. Zo zijn ook zaken die nodig zijn maar niet een einddoel vormen, zoals kunnen lezen, spellen en schrijven, zinvol binnen de weg naar het doel.

3. Kinderen leren in het Freinetonderwijs om samen op democratische basis hun klas te organiseren. Zo worden ze voorbereid op een democratische samenleving.

Montessori-onderwijs is een methode voor basis- en voortgezet onderwijs volgens de grondslagen van Maria Montessori. Het uitgangspunt is dat een kind een natuurlijke, noodzakelijke drang tot zelfontwikkeling heeft. Opvoeding en onderwijs moeten onderkennen wat de behoeften van een kind zijn, en daarop inspelen door de juiste omgeving en materialen aan te bieden. Concreet betekent dat dat de leerlingen op school individueel of in kleine groepjes werken aan materiaal dat ze zelf aan het begin van de dag gekozen hebben. De leerkracht observeert de activiteiten van de kinderen om erachter te komen waar ze behoefte aan hebben, en reikt dan materiaal aan om in die behoefte te voorzien.

Montessori-onderwijs in 3 highlights:

1. In een montessorischool spreekt men over de onder-, midden- en bovenbouw. In de klas zitten deze drie leeftijdsgroepen van leerlingen door elkaar. Ieder kind is dus een periode de jongste, middelste en oudste van de klas.

2. In de klas wordt gebruik gemaakt van speciale leermaterialen, die afgestemd zijn op de leeftijd van de kinderen in de verschillende bouwen. Dit wordt ontwikkelingsmateriaal genoemd. Kenmerk hiervan is dat het kind zelf fouten kan herstellen omdat het materiaal zo is ontworpen dat het kind zelf merkt dat het iets niet goed doet.

3. In het Montessorionderwijs staat het principe van de ‘gevoelige periode’ centraal. Tijdens zo’n gevoelige periode is een kind bijzonder ontvankelijk voor het aanleren van een bepaald leergebied. Het is de taak van de leerkracht om op deze gevoelige perioden adequaat te reageren, door het juiste materiaal en de juiste omgeving aan te bieden.