© HBVL

“Congo zal verzinken in een burgeroorlog”

“Het Belgische leger staat klaar om Belgen uit Congo te evacueren indien nodig.” Het klonk gisteren alarmerender dan het was.

Luc Standaert

Volgens minister van Defensie Steven Vandeput heeft het Belgisch leger immers altijd een compagnie klaar staan die op korte termijn kan vertrekken naar waar ze nodig is. Of dat nu in Congo is of ergens anders in de wereld.

Maar het is dus in Congo. Hoewel de minister verder suste dat het er voorlopig vooral op aankomt de toestand daar goed in de gaten te houden om op alles voorbereid te zijn, is het toch alweer de zoveelste keer dat iedereen zijn hart vasthoudt voor wat er te gebeuren staat in “onze voormalige kolonie”.

Vandaag om middernacht eindigt immers de tweede en volgens de Congolese grondwet laatste ambtstermijn van president Joseph Kabila, maar nu al is duidelijk dat die van plan is te blijven zitten waar hij zit: in het presidentieel paleis.

Toen in september de oppositie voor de eerste keer massaal op straat kwam om te eisen dat Kabila op de voorziene datum zou vertrekken, vielen er in Kinshasa meer dan vijftig doden.

Intussen zijn de presidentsverkiezingen uitgesteld tot april 2018, en is Kabila duidelijk van plan zolang te blijven zitten, in plaats van vandaag af te treden. Vandaar dat niet alleen België de toestand angstvallig in de gaten houdt, maar dat ook de Verenigde Naties hun vredestroepen in Oost-Congo in verhoogde staat van paraatheid gebracht hebben, en een aantal kopstukken van het regime hun familie alvast naar het buitenland hebben gestuurd.

Toch is Joseph Kabila geen uitzondering in Afrika. Je zou zelfs kunnen zeggen dat hij zich inschrijft in een Afrikaanse traditie. Er zijn nu wel grondwetten en verkiezingen in de meeste Afrikaanse staten, maar als het er op aankomt kunnen de machthebbers de macht niet loslaten. Kijk naar Zimbabwe, Burundi, Rwanda, Congo-Brazzaville..., en als recentste voorbeeld Gambia, waar president Yahya Jammeh begin december eerst zijn nederlaag bij de verkiezingen toegaf, maar zich enkele dagen later bedacht en het leger op de kiescommissie afstuurde.

Waarnemers verwachten dat Congo nu een “periode van instabiliteit” tegemoet gaat. Minder omfloerst betekent dit dat de Congolese staat, of wat daar nog voor moet doorgaan, helemaal implodeert, en het hele land verzinkt in een toestand van burgeroorlog zoals die al ettelijke jaren woedt in Oost-Congo, waar tientallen milities elkaar bestrijden maar vooral de bevolking terroriseren. De Congolezen verdienen dat niet, maar de leider die het hen kan besparen is nog niet gevonden.

Aangeboden door onze partners

Hoofdpunten

Aangeboden door onze partners

Beste van Plus

Lees meer