Openbare mandatarissen en politici - van parlementsleden en ministers tot leden van raden van bestuur - moeten sinds 2005 een lijst van hun mandaten indienen bij het Rekenhof. Dat publiceert dat volledige overzicht in het Staatsblad. Het leverde vorig jaar nog een lijst van bijna duizend pagina’s op, dit jaar zijn het er zelfs meer dan duizend.

Bekijk de 1.068 pagina’s tellende lijst hier.

Nieuw dit jaar is dat de mandatarissen ook moeten invullen hoeveel ze per mandaat verdienen. Soms gebeurt dat op een overzichtelijke manier, met exacte jaarlijkse bedragen. Maar er worden ook zogenaamde vorken gehanteerd, zoals te zien is bij Koen Kennis. De N-VA-politicus klokte vorig jaar af op 36 mandaten, dit jaar zijn het er 34 - waarvan 15 betaald. Als voorzitter van de raad van bestuur van Participatiemaatschappij Vlaanderen NV krijgt hij bijvoorbeeld 27.276 euro, maar als schepen in de stad Antwerpen staat er ‘afgerond op 100.000’. Dat betekent dat het loon tussen 100.000 en 150.000 euro ligt.

”De gehanteerde vorken zijn 1 tot 5.000 euro, 5.000 tot 10.000, 10.000 tot 50.000 en 50.000 tot 100.000 euro”, zegt Karl Hendrickx van het Rekenhof. “En vanaf dan wordt afgerond tot het dichtstbijzijnde honderdtal.” Met andere woorden: 124.000 euro wordt ‘afgerond op 100.000 euro, 356.000 wordt ‘afgerond op 400.000.

Wanneer we kijken naar N-VA-voorzitter Bart De Wever, blijkt dat die 18 mandaten heeft, waarvan 4 betaald. Hij verdient als burgemeester tussen 50.000 en 100.000 euro, en evenveel verdient hij als werknemer van de partij waar hij voorzitter van is.

163 namen ontbreken

Politici waren niet verplicht om een overzicht van hun mandaten in te dienen. Er ontbreken dan ook 163 namen op de lijst, maakt het Rekenhof bekend. De grootste naam daarin is José Happart, de 72-jarige PS’er die altijd een belangrijke rol gespeeld heeft in die partij, voorzitter van het Waals Parlement is geweest en ten tijde van de taalstrijd als burgemeester van Voeren woelige tijden meegemaakt heeft. Hij kwam de voorbije jaren in opspraak omdat hij van misbruik werd beschuldigd bij de uitoefening van zijn mandaat als voorzitter van de Luikse luchthaven. Als ex-gemeenteraadslid en ex-burgemeester zou hij naar verluidt zijn invloed daar gebruikt hebben. Het leverde hem de bijnaam ‘Don’ op, naar de leiders binnen de Italiaanse maffia.