Dubbel feest voor Laurens Sweeck: zege in Middelkerke én eindwinnaar Superprestige

Spanning troef in Middelkerke. Laurens Sweeck begon als leider aan de slotmanche in de Superprestige, maar zijn voorsprong in het klassement bedroeg slechts één puntje op ploegmakker Eli Iserbyt. “We dragen hetzelfde truitje, maar vandaag is het ieder voor zich”, klonk het bij de Belgische kampioen.

Lars van der Haar pakte aan de kust uit met een verschroeiende start. Sweeck, Iserbyt, Toon Aerts en Quinten Hermans hadden een reactie in huis. Wat later kwam ook Tom Pidcock en Michael Vanthourenhout voorin aansluiten. De zeven beteren in koers.

Net voor halfweg plaatste Sweeck een versnelling. Onder het motto: de aanval is de beste verdediging. Iserbyt reageerde niet op de demarrage van z’n teammakker. Van niet beter kunnen? Of speelde hij het ploegenspel? Hoe dan ook: Sweeck ging er alleen vandoor.

De veldrijder uit Schriek vergrootte vervolgens zijn voorsprong op de tegenstand. Bij het ingaan van de slotronde had hij een bonus van meer dan twintig seconden. Ruim voldoende. Sweeck mocht uiteindelijk een dubbel feestje bouwen: de zege in Middelkerke én eindwinnaar van de Superprestige. Aerts bolde als tweede over de streep, Iserbyt vervolledigde de top drie.

“Mijn droom is uitgekomen. Ik won de laatste wedstrijd in de Superprestige en het eindklassement. Ik moest de cross in het begin toch wat ondergaan. De benen voelden niet echt lekker aan. Gaandeweg lukte het beter en achtte ik mijn moment gekomen om te gaan aanvallen. Ik hoopte dat men achter mij naar elkaar zou kijken en dat moet wel het geval geweest zijn. Eli Iserbyt en Michael Vanthourenhout zaten in de groep achter mij en zij speelden het ploegenspel voortreffelijk. Zo kon ik een gat slaan en verder weg rijden van de concurrentie.”

Voor de start wou ploegleider Mario De Clercq dat ofwel Iserbyt of Sweeck het eindklassement op zijn naam schreef. “Ik had een minieme voorsprong op Iserbyt. Hij ambieerde natuurlijk ook de eindoverwinning en de dagzege, maar eens ik weg was speelde Eli het ploegenspel netjes. Trouwens hij heeft de DVV Verzekeringen Trofee al gewonnen. Zo verdelen we de koek.”

“Sweeck pakte uit met een sterk nummertje. Ik ben wel blij met mijn tweede plaats”, verklaarde Toon Aerts. “Ik schuif zo ook wat op in het klassement en ben uiteindelijk vierde in de Superprestige. Ik kan mijn seizoen stilaan met een goed gevoel gaan afsluiten. Ondanks de pauze die ik noodgedwongen moest inlassen, pakte ik hier mijn 20e podiumplaats.”

“Ik probeerde de kloof met Sweeck nog te overbruggen, maar daar slaagde ik helemaal niet in. Ik ging stevig in het rood, kwam wel iets korter op Sweeck, maar hem inlopen zat er niet in. Ik kreeg het daarna knap lastig en moest zelfs enkele ronden bekomen van mijn inspanning.”

“Het parcours hier in Middelkerke is er één met heel veel draaien en keren. Dat ligt me niet zo. Bovendien is het niet simpel om in die omstandigheden plaatsjes op te schuiven. Uiteindelijk geraakten de sterkste renners toch vooraan en daar maakte ik gelukkig deel van uit.”

Eli Iserbyt begon met een achterstand van slechts één puntje op Laurens Sweeck aan de slotmanche in de Superprestige, maar slaagde er niet in zijn ploegmaat de eindzege nog af te snoepen. “Laurens was vandaag de betere. Daarom heb ik er geen probleem mee om me neer te leggen bij het feit dat ik geen eindwinnaar ben”, reageerde de West-Vlaming, die dit seizoen wel de DVV Verzekeringen Trofee won.

“Sweeck kon als enige in de wind nog van ons weg rijden. Dan weet je genoeg en is het duidelijk dat de beste man vooraan zit. “Wij wilden de snelheid bij de achtervolgers bepalen, maar als Lars van der Haar op kop kwam, ging de snelheid telkens de hoogte in. Om hem af te stoppen moesten we telkens weer naar voren.”

“Ik miste een manche in Boom maar dat was een bewuste keuze. Ik heb daar zeker geen spijt van. Mijn seizoen was perfect ingedeeld. Het is wat het is en ik ben toch mooi tweede in het eindklassement. Daar ben ik zeker tevreden mee. En vergeet niet dat ik toch twee manches won, in Gieten en Gavere.”