"Er zijn niet genoeg vingers en tenen in deze kamer om te tellen hoe vaak dat gebeurd is", antwoordde Aniston in tranen op de vraag van de fan. "We zijn allemaal mensen, uiteindelijk. Of we nu een serveerster of een bakker of een student of wat dan ook zijn, op het einde van de dag loop je tegen een muur en denk je dat je niet verder kan. Het is te veel. Mijn hart kan het niet aan. De pijn is te veel, ben ik wel goed genoeg? Kan ik, zal ik dit overleven? Toch moeten we daar op één of andere manier over. Je doet het gewoon. Je denkt dat je het niet kan, maar je kan het".

Aniston werd beloond met een applaus en herinnerde het publiek er aan dat iedereen soms worstelt met zijn zelfvertrouwen. "Weet dat acteurs, jouw idolen, jouw iconen, hoe je hen ook noemt, die ervaring keer op keer gehad hebben. Er is niets dat ons onderscheidt van jullie, we begonnen allemaal van op dezelfde plek, van nergens. Straf jezelf niet om hoe je je voelt. Praat met mensen, zoek hulp en probeer altijd iets te vinden dat je inspireert".