Advocaat familie Tine Nys: ‘Gerechtigheid kan nog altijd in deze zaak’

Joris Van Cauter © Jimmy Kets

Joris Van Cauter, advocaat van de familie van Tine Nys, heeft in De Afspraak meer uitleg gegeven over het cassatieberoep in de euthanasiezaak. ‘Niemand wil een nieuw assisenproces. De familie wil wél gerechtigheid.’

evg

Van Cauter kondigde maandag aan dat de nabestaanden van Tine Nys, de 38-jarige vrouw die in 2010 euthanasie pleegde, naar het Hof van Cassatie gaat tegen de uitspraak van de assisenjury van ruim twee geleden. De jury pleitte de drie beklaagden vrij.

Volgens Van Cauter is het een goede zaak dat het parket niet zelf naar het Hof van Cassatie trok. ‘Zo kon vermeden worden dat de zaak nog eens voor een jury zou komen. Het proces is een lijdensweg geweest, drie helse weken die met een overlijden in de familie geëindigd zijn (de moeder van Tine Nys is op 7 februari overleden, red.). Dat is een menselijk drama. Niemand wil een nieuw assisenproces, maar de familie wil wél gerechtigheid. Dat kan nog altijd. De euthanasiewet is niet gerespecteerd: dat bleek uit het proces en dat lezen we in het arrest.’

De familie van Tine Nys wil erkenning voor de fouten die gemaakt zijn, maakte Van Cauter duidelijk in De Afspraak. ‘Als het tot een verbreking komt, zullen drie beroepsrechters beoordelen of er een fout begaan is. Zij kunnen nog altijd vaststellen dat de euthanasiewet niet gerespecteerd is. Nu lijkt het door de vrijspraak dat er geen fouten zijn gemaakt, en dat is níet het geval. Op cruciale punten is de wet niet nageleefd.’

Jef Vermassen, advocaat van de psychiater Lieve Thienpont, haalde dinsdagochtend uit naar de familie. ‘Het is merkwaardig dat de familie nu toch voor een schadevergoeding gaat, nadat ze altijd heeft gezegd dat het niet om het geld te doen was’, zei Vermassen op Radio 1. ‘Maar in deze fase van het proces gaat het alleen nog om geld. Is ze dan wel altijd oprecht geweest?’

‘Laakbaar’, reageerde Van Cauter op die uitspraak. Hij sprak het ook tegen. ‘Het ging nooit om geld, wel om gerechtigheid. Er zijn grenzen verlegd op dit proces. Ook over de beschuldiging van invloed van de Kerk bijvoorbeeld: dat is een zware beschuldiging, en die is een aantal keer geuit. Maar als je dat doet, heb je bewijs nodig. En dat is er totaal niet. Drie onafhankelijke rechters hebben de zaak naar assisen verwezen, en worden afgedaan als onderdanen van de macht van de Kerk. En ze kunnen zich niet verdedigen. Dat is een schande.’