Toffe buurt? Dan kost uw sociale woning plots meer
Je zal maar een sociale huurder zijn in een wijk die het hippe volk heeft ontdekt: plots betaal je honderden euro’s per jaar meer. Want in de nieuwe berekening van de Vlaamse overheid telt voortaan ook de marktwaarde mee. ‘Ik betaal ineens 151 euro meer per maand, gewoon omdat ik in een toffe buurt in Gent woon.’
De huisjes in de Lange Violettestraat in Gent blinken in de lentezon – de tuinmuren zijn gewit, de gevels zijn rood geschilderd. Een toffe buurt, vlak bij het centrum van de stad maar toch ver van het gewoel. Daar woont Martine Bogaert (62) al twintig jaar. Ze heeft er haar twee kinderen opgevoed en vertrekt er nog elke dag met de fiets naar haar werk – ze is ambtenaar. Haar huisje is een sociale woning, maar dat zie je er niet aan. “Ik kan niet anders: ik ben te oud om nog te lenen en ik verdien te weinig om op de sociale huurmarkt iets te vinden”, zegt ze.
Sinds januari betaalt ze plots 151 euro per maand meer voor haar huisje. En dat komt aan, zegt ze. “Ik werk fulltime, dus kom ik wel rond. Maar extraatjes zijn er sinds de nieuwe huurprijzen niet meer bij.” Op 1 januari zijn immers de nieuwe berekeningsregels voor sociale huurprijzen van kracht. Uit cijfers van Vlaams minister van Wonen Matthias Diependaele (N-VA) bleek al dat de gemiddelde prijs in Vlaanderen per maand met 29 euro stijgt, en dat 73 procent van de ongeveer 155.000 huurders meer moet betalen. De ergst getroffen groep bij de nieuwe berekening bleken de mensen met inwonende gehandicapte en volwassen kinderen, van wie de uitkering bij het gezinsinkomen zou worden bijgerekend. Die aanpassing draaide Diependaele al terug.
100 euro en meer
Maar het protest tegen de hogere prijzen blijft groot: 10 procent van de sociale huurders zag de prijs sinds dit jaar met 100 euro en meer stijgen. Uit onderzoek van PVDA blijkt nu dat het vooral de marktwaarde is die de prijs fors doet toenemen. De marktwaarde is een van de achttien componenten bij de nieuwe berekening van een sociale woning, naast onder meer het bouwjaar, de oppervlakte van de woning, het aantal slaapkamers en de energieprestaties. “Dat is niet correct”, stelt Vlaams Parlementslid Tom De Meester (PVDA). “Een sociale woning wordt toegewezen en je kan niet kiezen in welke wijk je gaat wonen.”
Het probleem stelt zich vooral in de centrumsteden, waar de huizenprijzen door woningnood de pan uit swingen. En: waar oude wijken met arbeidershuisjes intussen ontdekt zijn door vastgoedmakelaars en kapitaalkrachtigere bewoners, die van de oude buurt een nieuwe hippe hotspot maken. Zoals Martine Bogaert in Gent heeft ondervonden: “De buurt leeft op, maar het blijven wel oude huizen. En toch swingen de prijzen hier de pan uit. En daar ben ik dus het slachtoffer van: ik heb lang geleden een sociale huurwoning toegewezen gekregen en nu verhoogt plots de prijs omdat de buurt de laatste jaren aantrekt.”
Lees ook
Geselecteerd door de redactie
