Volgens Het Nieuwsblad was het afgelopen zondag Aalst tegenover de rest van de wereld. Ondanks kritiek van joodse organisaties wereldwijd en van de federale regering, begrijpt niemand in Aalst waar alle heisa goed voor is, schrijft onze krant.

COMMENTAAR. “Dit is geen grotesk antisemitisme, hoogstens slechte smaak en gebrek aan historische kennis” (+)

Aalst verdeelt meer dan ooit, staat te lezen in De Morgen. “Zal Aalst Carnaval, waar opnieuw joodse karikaturen te zien waren, zich in de toekomst moeten aanpassen?”, vraagt de krant zich af. “De specifieke context van carnaval zorgt ervoor dat dit nog altijd binnen de grenzen valt van wat volgens het Grondwettelijk Hof wettelijk aanvaardbaar is onder het recht op vrije meningsuiting”, zegt grondwetspecialist Jogchum Vrielink (Université Saint-Louis). “Juridisch was er tot nu toe geen sprake van strafbaar gedrag, onder andere omdat het vereiste kwaadwillige opzet ontbrak. Maar ik wil er toch op wijzen dat, als men er steeds weer een schep bovenop doet, rechters dat op den duur wellicht als kwaad opzet kunnen gaan zien.”

LEES OOK. Aalst Carnaval: “Uitbarsting van uitbundigheid en dwaasheid”, beschrijven buitenlandse media

Het Laatste Nieuws spreekt over “een stormachtige editie” van Aalst Carnaval. Ook dit jaar werden de poppen met haakneuzen van stal gehaald en een carnavalsgroep pakte uit met een klaagmuur die bestond uit goudstaven. Op de Grote Markt zongen aanwezigen in groten getale “Hey Jew”, een parodie op Hey Jude van The Beatles. Nu de controverse op voorhand al zó groot was, konden de carnavalisten niet anders dan er nog een schepje bovenop doen.

LEES OOK. Wereldwijd kritiek, maar carnavalisten doen er nog schep bovenop: “Ooit zullen ze het in Aalst misschien snappen, maar nu nog niet blijkbaar”

Aalst Carnaval zadelt ons met dilemma’s op die nog vaak zullen terugkomen, in andere gedaantes, voorspelt socioloog Walter Weyns in De Standaard. “De discussie over Aalst Carnaval lijkt futiel. Maar ze gaat verder dan Aalst. Het stormpje dat Aalst trof, zal nog vaak de kop opsteken, al is het in een andere gedaante. Want heel wat prangende kwesties – racisme, #MeToo, zwarte piet, culturele toe-eigening door witten, non-binariteit, heteronormativiteit, transfobie – vertonen een gelijkaardig patroon”, aldus Weyns. “Telkens staan mensen vol onbegrip tegenover mekaar en volgen ze een in hun ogen sluitende logica, die frontaal botst met die van de tegenpartij, tragisch beseffend dat ze mekaar nooit zullen begrijpen.”