De koers van Sarah. Vanaf dit weekend, elke koersdag van Van Aert, op HLN.be:
“Heb er zin in, ondanks het rotweer”

De hél, beleefde ze woensdag op de terugtocht vanuit Wouts stageoord Tenerife. “’s Morgens om zeven uur vertrokken, ’s nachts om half één thuis.” Met dank aan een zandstorm, het coronavirus en een vertraagde vlucht waardoor ze in Madrid haar connectie miste. “Geen topcombinatie”, kan Sarah er alweer om lachen. “Finaal ben ik dan toch in Herentals geraakt. Zonder bagage. Maar dat was op dát moment het minste van mijn zorgen.”

Het illustreert hoe een dubbeltje rollen kan in het leven van/met een wielrenner. Een leven, waar Sarah u de komende weken elke wedstrijddag van Wout op HLN.be graag wat inkijk in wil bieden. “Bedoeling is om, vanuit mijn standpunt, de mensen het mee te laten beleven zoals Wout en ik dat doen.” Extraatjes, die niet per se het scherm of papier halen. “Maar die ik anders wel zou posten in mijn ‘stories’ op Instagram”, zegt ze. Sarah kijkt rond, registreert, slaat op en deelt, smartphone in de hand. Foto hier, video daar. Met bijhorende toelichting. Ongetwijfeld levert dat straks veel mooie, grappige, emotionele, bijzondere beelden op. Maar af en toe ook eens minder leuke momenten. 

“Want die zijn er, onvermijdelijk.” Spontaan diept ze een anekdote op van de Strade Bianche, twee jaar terug. “Wout had er na afloop veel last van zijn ogen, door het opvliegende stof en grind. In die mate dat we in een apotheek een spoelvloeistof zijn gaan halen. En hij ’s avonds in het restaurant constant met zijn hoofd naar beneden zat. Opkijken lukte niet. Té veel pijn. Ook dat hoort bij de koers. En bij ons leven.”

Corona tiert welig, afgelasting van de Italiaanse koersen dreigt. Het brengt Van Aert in de Omloop één week vroeger dan gepland aan de bak. “Een coureur die wilt koersen, móet koersen. (lacht) Wout is content. Hij voelt er zich lichamelijk klaar voor.” En dus begint ook Sarah aan haar missie. “Ik moet nog leren. Maar heb toch al wat geoefend op Tenerife. Paar keer gevlogd. Raar, om zo tegen een camera te praten. Toch probeer ik er mijn eigen ‘touch’ aan te geven. Naturel, niet te gemaakt. Dat alles op een professionele manier wordt gemonteerd, schenkt me vertrouwen. Ondanks het voorspelde rotweer, heb ik er zin in. Komt helemaal goed!”