Is het straks over en uit met bingewatchen?

Eerst dit. Natuurlijk heeft Netflix het bingewatchen niet uitgevonden. Ook lang voor de Amerikaanse streamingdienst zijn intrede deed verslonden fans hun favoriete televisiereeksen in copieuze porties. Met dank aan de dvd-boxen die toen als zoete broodjes over de toonbank gingen. Netflix democratiseerde dat proces. Voor slechts een handvol euro kon voortaan iedereen series in sneltempo verslinden. Een aanbod waar moeilijk aan te weerstaan valt, zo blijkt. Uit de recentste Digimeter-studie blijkt dat ondertussen 40 procent van de Vlamingen toegang heeft tot de Netflix-bibliotheek. 

Terwijl die abonnees in de beginjaren vooral in de jongere leeftijdscategorieën te vinden waren, vinden tegenwoordig ook steeds meer oudere kijkers hun weg naar de Amerikaanse streamingdienst, weet Wendy Van den Broeck, professor communicatiewetenschappen aan de VUB. “Alle generaties zijn aan het bingewatchen geslagen.” Alleen is het nog maar de vraag hoe lang dat nog blijft duren nu concurrenten als HBO en Disney in de VS laten zien dat andere bedrijfsmodellen een stuk lucratiever zijn. 

In tegenstelling tot Netflix laten zij hun succesreeksen slechts mondjesmaat op de kijkers los. Abonnees van Disney+ moesten telkens een week wachten op een nieuwe aflevering van paradepaardje The Mandalorian. En ook HBO hield met Watchmen en His Dark Materials vast aan die wekelijkse release. De reden? Simpele wiskunde. 

Abonnement

Wie bij Netflix het nieuwe seizoen van pakweg The Crown wil bekijken heeft daarvoor aan een abonnement van één maand genoeg. Dertig dagen is meer dan genoeg om de gebeurtenissen aan het Britse hof te bingen. Er blijft zelfs nog tijd over om ook nog een paar andere reeksen mee te pikken. Om The Mandalorian te bekijken in het tempo van één aflevering per week heb je minstens twee maanden een abonnement op Disney+ nodig. Voor Watchmen geldt hetzelfde verhaal, alleen moet je daarvoor twee maanden abonnementsgeld aan HBO over maken. Natuurlijk kan je ook wachten tot zo’n reeks volledig is uitgezonden om dan, met een abonnementje van één maand er alle afleveringen in één ruk door te jagen. Maar geduld is een schaars goed bij televisiekijkers. Zeker wanneer het over hun favoriete reeks gaat. 

Bijkomend voordeel, tijdens het wachten op een nieuwe afleveringen kunnen die nieuwe abonnees kennismaken met de andere reeksen in de catalogus. Vinden ze daar iets wat hen interesseert kan je er misschien nog een paar extra maanden aan abonnementsgeld uitpersen. “Al is dat een truc die ze ook bij Netflix tot in de perfectie beheersen”, zegt Van den Broeck. “Hun algoritme is speciaal gebouwd om kijkers steeds nieuwe reeksen en films voor te stellen die bij hun interesses passen om ze op die manier langer aan boord te houden.” 

Maar het wekelijkse ritme maakt het niet alleen makkelijker om klanten langer aan zich te binden. Je hebt ook beduidend minder content nodig om dat te doen. Disney heeft aan één reeks genoeg om twee maanden abonnementsgeld bij zijn klanten los te weken, bij Netflix hebben ze daar een veelvoud aan materiaal voor nodig. “De levensduur van hun reeksen is veel korter”, vertelt Tom Evens, professor media-economie aan UGent. “Het bedrijf heeft bij zijn kijkers een heel hoog verwachtingspatroon gecreëerd. Amper een paar dagen na de release van een nieuwe reeks of een nieuw seizoen beginnen ze al uit te kijken naar de volgende nieuwigheid. Netflix heeft zichzelf een verschroeiend tempo opgelegd dat moeilijk vol te houden lijkt.” 

De cijfers spreken wat dat betreft voor zich. In 2019 spendeerde Netflix 14,2 miljard euro aan de ontwikkeling van eigen reeksen en films. Dit jaar loopt dat bedrag op tot 16 miljard euro en tegen 2028 wil het Amerikaanse bedrijf maar liefst 24 miljard euro in het uitbreiden van zijn catalogus pompen.

Hausse

Ook de andere spelers op de televisiemarkt laten zich daardoor meeslepen. Vorig jaar werden in de VS maar liefst 532 reeksen op het scherm gegooid. Een stijging met 7 procent in vergelijking met het jaar voordien en 52 procent meer dan de 349 series die er in 2013 te zien waren. Een hausse die door alle televisiebonzen in koor als onhoudbaar wordt omschreven. 

Ondertussen kleuren de rekeningen van Netflix steeds roder. Ondanks de spectaculaire groei van het aantal abonnees heeft het bedrijf ondertussen bijna 16 miljard aan schuld uitstaan. Veel mogelijkheden om dat bloeden te stoppen zijn er niet. Prijsverhogingen lijken de meest logische optie, maar die liggen gevoelig, zo bleek vorig jaar. Toen Netflix de prijs optrok werd het daar op de thuismarkt meteen voor afgestraft. Voor het eerst in acht jaar zag het in het tweede kwartaal van 2019 het aantal abonnees afnemen. 

Het bingewatchen afvoeren dan maar? En net als de concurrentie opteren voor een klassieker kijkmodel? Ook dat is geen optie denkt, Evens. “Bedrijven uit Silicon Valley, zoals Netflix er één is, proberen zich steeds af te zetten tegen de klassieke industrie. Volop de kaart van het bingen trekken is voor Netflix de manier om dat te doen”, denkt Evens. “Ook al blijkt nu dat het oude televisiemodel ook zijn voordelen heeft, toch zie ik het bedrijf niet meteen terugkrabbelen.”