Dolle Mina van het eerste uur Chantal De Smet: "Meer vrouwenrechten dan 50 jaar geleden, maar we zijn er nog lang niet"
Vijftig jaar geleden heeft de vrouwenrechtenbeweging Dolle Mina's voor het eerst actiegevoerd in Vlaanderen. Vijftig jaar later is er veel ten goede veranderd, maar toch bestaat er nog veel ongelijkheid tussen man en vrouw waartegen gestreden moet worden. "Wat mij bezorgd maakt, is dat we in bepaalde landen, maar ook bij ons, stappen achteruit zetten", zegt Dolle Mina van het eerste uur Chantal De Smet in "De wereld vandaag".
De Dolle Mina's kwamen exact vijftig jaar geleden voor het eerst op straat in Vlaanderen onder impuls van juriste Roos Proesmans. "De vrouwenrechtenbeweging kwam overgewaaid uit Nederland en daarvoor uit de Verenigde Staten", herinnert Chantal De Smet zich in "De wereld vandaag".
Een week na de eerste manifestatie van de Dolle Mina's voerde Chantal De Smet met gelijkgezinden actie in Gent voor kinderopvang in de stad. "In Gent was er geen enkele stadskribbe en wij hebben in maart 1970 een kribbe geopend met speeches en bloemen enzovoort. Een paar jaar later waren er stedelijke kribbes, maar het is nog altijd een probleem", aldus De Smet.
Er zijn ontzettend veel zaken veranderd in de laatste vijftig jaar, maar dat wil niet zeggen dat alles al veranderd is
De tijden zijn vijftig jaar na de eerste acties van de Dolle Mina's veranderd, maar de ongelijkheid tussen man en vrouw is nog steeds een feit. "Er is nog altijd veel werk, maar vijftig jaar geleden was de tijd anders dan vandaag. Het huwelijk was een zaak van mannen en vrouwen en het hoofd van het gezin was de man, ook wettelijk. De man besliste alles. Er zijn ontzettend veel zaken veranderd in de laatste vijftig jaar, maar dat wil niet zeggen dat alles al veranderd is."
Beluister het gesprek met Chantal De Smet uit "De wereld vandaag" hier en lees voort onder de audio:
50 jaar geleden kwamen Dolle Mina's eerste keer op straat: "Het was een vrolijke bende"
Chantal De Smet herinnert zich dat er heel veel mensen geshockeerd waren of aanstoot namen aan de acties van de Dolle Mina's. "We hebben condooms uitgedeeld en mensen geholpen met abortus. Dat was niet evident in die tijd."
Er waren vijftig jaar geleden veel minder vrouwelijke studenten en ook veel minder vrouwen in de politiek. "In het parlement was de vrouwelijke aanwezigheid minimaal, maar dankzij de wetten over het ritsprincipe is daar verandering in gekomen. Maar we zijn er nog niet. Vandaag is bijvoorbeeld de grote meerderheid van de studenten vrouwelijk, maar de meerderheid van professoren is mannelijk."
De vrouwenrechtenbeweging is vandaag nog steeds relevant en nodig. "De tijden zijn anders. Men kan veel sneller contact hebben met mensen dan vroeger met de sociale media. Wat mij voornamelijk bezorgd maakt, is het feit dat we in bepaalde landen, maar ook bij ons stappen achteruit zetten. Het gaat over abortus, over #metoo, over vrouwen aan de haard. Ik hoorde onlangs nog iemand zeggen dat de moeder bij zijn zoon moest blijven. Die vrouw mocht geen carrière uitbouwen. Dat zijn zaken die ik pijnlijk en gevaarlijk vind", besluit Chantal De Smet.
Bekijk de reportage uit "Terzake" van september 2014 over het feminisme 2.0 naar aanleiding van de aanstelling van actrice Emma Watson als goodwill ambassadeur voor de Vrouwenrechten van de Verenigde Naties hier:
