"Kinderopvang is niet evident" en "medestudenten vertrekken": Vlamingen getuigen over gesloten scholen in Italië

Hannelore verblijft bij een gastgezin in Trento, ten noorden van Verona. "Het was gisteren onduidelijk of de scholen vandaag wel of niet open zouden zijn. Iedereen probeerde dat gisteren tijdens het avondeten uit te zoeken. We wisten van niets. Tegen acht uur kwam dan de mededeling dat de scholen toch gesloten werden. Voor dit gezin was dat geen probleem omdat ze voor opvang een beroep konden doen op mij. Maar ik kan me voorstellen dat die situatie voor een werkend ouderpaar minder evident is."

Karen is moeder van drie kinderen en werkt van thuis uit, in Firenze. "Vorige week was er grote paniek, omdat iedereen begon te hamsteren, de supermarkten waren leeg. Het einde van de wereld leek bijna in zicht. Daarna is alles genormaliseerd. Gisterenmorgen had de regering een vergadering over het sluiten van de scholen, en ’s avonds kwam dan de bevestiging, nadat we er al via de media over hadden gehoord. De kinderen zitten nu thuis, en daar heeft de sporthal in de buurt snel op gereageerd door deze week een sportkamp te organiseren. Ook de volleybaltrainingen en de dansles gaan voorlopig door zoals gepland."

Martin loopt stage bij de Vlaamse overheid in Rome. “Ik verblijf op een appartement met enkele Erasmusstudenten. Zij weten niet goed wat ze moeten doen. Zelf loop ik stage bij Flanders Investment Trade, en daar gaat alles voorlopig zijn gewone gangetje. Het staatsbezoek van het Belgische koningspaar is afgelast, maar los daarvan werk ik gewoon verder. In Rome zelf is er weinig te merken van het coronavirus, al heb ik wel mensen gezien die een mondmasker dragen, of hun mond verbergen achter hun sjaal.”

Isabelle is moeder van twee. "Mijn dochter zit in de derde kleuterklas, en ze reageerde heel droevig, want ze zou veel liever spelen op school dan thuis zitten. Mijn zoon zit al in het vierde leerjaar en was eerst blij met wat extra vakantie. Maar ze beginnen zich nu allebei te vervelen. Alle sportactiviteiten zijn afgelast, dus de dagen duren lang. We kunnen niet in groep afspreken, want dat wordt ons sterk afgeraden."

"Het is voor veel ouders niet gemakkelijk om opvang te vinden. Ik heb voorgesteld aan enkele vrienden om te babysitten. Maar omdat de overheid ons afraadt om in grote groepen samen te komen, kan ik één of twee kinderen extra erbij nemen, maar meer niet. Je kan niet altijd op de grootouders rekenen omdat mensen van boven de 70 een kwetsbare groep vormen."

Jonas werkt in Bologna aan zijn masterthesis en ziet veel medestudenten vertrekken. "Ik volg hier zelf geen les aan de universiteit, maar ik deel een huis met acht andere Erasmusstudenten. Vijf van hen zijn ondertussen terug naar huis vertrokken. Sommigen volgen digitaal les in groep: de leerkracht in kwestie organiseert dan een videogesprek met alle studenten."

Jonas merkt ook in de winkel een opvallende tendens."Het Coronabier blijft overal in de rekken staan, in tegenstelling tot andere biermerken."

Victor en Julia leggen uit wat de impact is van de sluiting van de scholen op hun leven. "We zijn begonnen met onlineschooling, les volgen via het internet. De sportclubs zijn dicht en we kunnen niet naar de bioscoop. Hopelijk is deze situatie snel voorbij."

Anselm is Erasmusstudent in Udine, in het uiterste noordoosten van Italië. "Mijn universiteit was al twee weken gesloten, omdat veel studenten uit de zwaarst getroffen gebieden kwamen, en de uitbraak net tussen de semesters viel, toen veel studenten sowieso al thuis waren. Vandaag heeft één van onze professoren geprobeerd om digitaal les te geven. We hebben bericht gekregen van de universiteit dat volgende week alle lessen zo zullen worden gegeven."

Bekijk hier het verslag van "Het Journaal" over de coronacrisis in Italië: