“De garantie die België aan de financiële coöperaties van de Arco-groep heeft verleend, is in strijd met het Unierecht”, klinkt het.

Volgens het Hof is een garantieregeling op zich niet onverenigbaar met de Europese richtlijn over de depositogarantiestelsels, “maar zij moet stroken met het Verdrag en met name met de daarin neergelegde staatssteunregels”, klinkt het.

Volgens het Hof mag een dergelijke uitbreiding van de waarborgregeling de nuttige werking van een depositogarantieregeling “niet ondergraven”. “Hoe groter de te verzekeren risico’s zijn, des te meer de depositogarantie immers verwaterd raakt.”

Daarbij merkt het Hof op dat door deze uitbreiding van de waarborgregeling voor de aandelen van coöperatieve vennootschappen “een groot aantal kleine beleggers onder het Belgische depositogarantiestelsel komt te vallen”. Bovendien werden de Arco-coöperaties maar kort voor hun faling bij het garantiestelsel werden gevoegd en dus in het verleden niet hebben bijgedragen aan de financiering ervan.

Waar gaat het om?

De hele zaak draait rond de vraag of de coöperanten gewone aandeelhouders zijn dan wel spaarders - waarvoor er dus al een waarborgregeling bestaat. Verschillende gewone aandeelhouders van Dexia waren tegen de staatswaarborg naar de Raad van State getrokken omdat ze zich gediscrimineerd voelden ten opzichte van de coöperanten, indirecte aandeelhouders, die wel hun geld (deels) zouden terugzien.

Bij de regeringsonderhandelingen in 2014 is afgesproken dat de Arco-coöperanten 40 procent van het uitstaande kapitaal zouden terugkrijgen.

Wat gebeurt er nu?

Het advies van het Europees Hof is niet bindend, maar wordt wel vaak gevolgd. Anderzijds kondigde de regering dit najaar reeds aan dat ze een nieuwe regeling voor een gedeeltelijke schadeloosstelling voor de coöperanten wil uitwerken.

Vorige vrijdag heeft de regering-Michel in alle stilte een Arco-taskforce opgericht. Die moet een plan B uitwerken nu het Europees Hof de bestaande Arco-regeling naar de prullenmand verwijst. De werkgroep komt in de loop van woensdagnamiddag - na de uitspraak van het Europees Hof dus - al samen

Van waar komen de problemen?

De problemen met Arco begonnen met de bankencrisis en de ondergang van Dexia eind 2011. Nadien gingen ook verschillende coöperatieve vehikels van Arco, bijvoorbeeld Arcopar, in faling. Arco, zeg maar de financiële arm van het vroegere ACW, was immers een van de grootaandeelhouders van de bank.

Om de coöperanten van bijvoorbeeld Arcopar te behoeden van grote verliezen, kwam de toenmalige regering-Leterme met een staatswaarborg op de proppen. Die waarborg - die de regering zowat 1,5 miljard euro zou kosten - luidde de start in van de lange juridische weg.