Schachmann zet eerste rit Parijs-Nice naar z’n hand voor Teuns en Benoot na heroïsch slot

De eerste etappe van Parijs-Nice beloofde een leuke bedoening te worden: de renners vertrokken en kwamen aan in Plaisir, goed voor een tocht van 154 kilometer. In de finale lag een snedige helling als springplank voor de punchers. Alaphilippe, Sagan, Stybar en andere springveren wreven zich voor de start in de handen.

Allemaal goed en wel, maar het blijft Parijs-Nice. Heel de dag regen en wind. En wie wind zegt, zegt waaiers. Na een val met Bardet en Barguil op een rotonde lag het hele pak in stukken en brokken uiteen. Barguil zou na afloop van de etappe gediskwalificeerd worden voor stayeren. Vooral Sunweb - met een alerte Benoot - toonde zich erg bedrijvig. Aan een tussensprint was Benoot de enige die Alaphilippe volgde: de Fransman van Deceuninck-Quick.Step pakte drie bonificatieseconden, Benoot twee.

Het duo zette door en sprokkelde snel een halve minuut bij elkaar. Daarachter plooide het accordeon wat dicht, twee grote groepen smolten samen. Van organisatie was weinig sprake. Ook bij de laatste tussensprint griste Alaphilippe de volle buit mee. In de achtergrond zette BORA-hansgrohe een mannetje bij in de achtervolging, ook Jasper De Buyst stak een handje toe.

Het venijn zat in de staart. De twee koplopers werkten uitstekend samen tot aan de voet van het klimmetje, maar het peloton kwam plots snel dichter. Op de Côte de Neauphle-le-Château sprongen Dylan Teuns en Maximilian Schachmann weg uit de grote groep. Na de top dichtten ze de kloof met Alaphilippe en Benoot.

In de sprint der stervende zwanen was de Duitse kampioen net sterker dan Dylan Teuns. Tiesj Benoot strandde na een knappe koers op de derde plaats. Schachmann is ook de eerste leider.

Schachmann was samen met ploegmaat Peter Sagan eigenlijk voorzien voor Tirreno-Adriatico. “Gelukkig konden we in laatste instantie nog aansluiten in deze koers”, zei hij in het flashinterview. “Dit is meteen ook mijn eerste deelname aan deze wedstrijd. Ik wist niet goed wat ik vandaag kon verwachten, dit is pas mijn eerste zware wedstrijd van het seizoen en ik wist niet meteen waar ik stond ten opzichte van de andere jongens. Dit is echt een mooie zege, op WorldTourniveau na een lastige koers.”

De Duitser had de hoop op de ritzege bijna opgegeven. “Op het einde koos ik één keer de verkeerde kant van een rotonde en verzeilde ik bijna in laatste positie. Gelukkig had ik mijn ploegmaten, Peter Sagan en Felix Grosschartner loodsten me opnieuw naar voren. Ongelooflijk, ik had echt pijn in de benen in het slot. Maar ik maakte me sterk dat het voor iedereen gelijk was en dus waagde ik mijn kans. Ik wist nog met Dylan Teuns de oversteek te maken naar de koplopers.”

Teuns zette van ver aan, Schachmann ging hem voorbij in de sprint. “Ik weet niet precies hoe ik dat deed, maar ik bleef overeind in de laatste bocht. Daarna was het een lange sprint, ik ging zo hard mogelijk en met succes. Een zege doet altijd deugd en ik ben nu ook leider, ook dat is hier nieuw voor mij. We zijn met een sterk team in Parijs-Nice en we gaan proberen om die trui te verdedigen.”

“Op dat laatste kasseiklimmetje zag ik de mogelijkheid om aan te vallen. Meteen sloeg ik een klein kloofje. Toen ik zag dat er een renner naderde, hield ik even in. Schachmann kwam bij mij en dus werd het een gevecht van twee tegen twee.”

Het duo maakte de oversteek naar de leiders. Max Schachmann viel aan, Alaphilippe dichtte het gaatje en finaal werd er gesprint. “Eigenlijk begin ik die sprint te vroeg. Ik was even vergeten dat er wind op kop stond. Schachmann kwam me nog heel sterk voorbij, maar ik ben blij deze tweede plaats.”