Deze statisticus legt haarfijn uit waarom de aangekondigde maatregelen niet overdreven zijn

Wat professor Max Roser het meest zorgen baart is het groeipercentage van besmettingen en sterfgevallen in landen waar geen inperkingsmaatregelen zijn genomen. De statisticus focust vooral op de tijd waarin het aantal besmette gevallen verdubbelt. Buiten China is die verdubbelingstijd vier dagen. De verdubbelingstijd van een epidemie is niet constant. In het geval van het Covid-19-virus is die de laatste weken gewijzigd en zal die blijven wijzigen. 

Over zijn persoonlijke gezondheid is professor Max Roser niet ongerust. “Veel kans dat ik ziek word, maar gelukkig ben ik niet zo oud en ben ik gezond. Maar ik ben bezorgd voor anderen en over de mogelijk grote invloed van deze uitbraak op de economie.”

Drie kwetsbare groepen

De bezorgdheid van Roser gaat uit naar drie groepen.
- Landen die dit niet ernstig nemen.
- Oudere mensen is de groep die qua sterftecijfers het meest kwetsbaar is. Bijna 15 procent van de 80-plussers in China bij wie het nieuwe coronavirus werd vastgesteld, overleed. In de vork 70-79 is dat nog altijd 8 procent.
- Armere mensen, die de middelen niet altijd hebben om ernstige gevallen te laten behandelen.

Roser verwijst naar de eerdere succesvolle vooruitgang die de mens maakte in de strijd tegen vreselijke problemen op verschillende terreinen. “Het is nu aan ons”, klinkt het hoopvol op Twitter. “We moeten dit au sérieux nemen, bestuderen en juist handelen.” Roser haalt onder meer de kindersterfte aan. “Een van de redenen waarom we geen vooruitgang zien, is dat we ons niet bewust zijn van hoe slecht het in het verleden was. In de premoderne tijd stierf ongeveer de helft van alle kinderen. De grafiek hieronder laat zien dat in 1800 ongeveer 43% van de pasgeborenen stierf vóór hun vijfde verjaardag. In alle landen van de wereld stierf meer dan elk derde kind voordat het 5 jaar oud was.”

Het is van primordiaal belang vroeg in te grijpen bij de uitbarsting van een epidemie, weet Roser. Die visie volgden gisteren ook viroloog Marc Van Ranst en minister van Volksgezondheid Maggie De Block. “De verspreiding vertragen betekent dat het aantal zieken op hetzelfde tijdstip de capaciteit van ons gezondheidssysteem niet te boven gaat.” Als pikante noot voegt hij eraan toe: “Ik wou dat meer mensen de bedoeling van inperken snapten”.

De econoom van de universiteit van Oxford doet naar eigen zeggen wat hij kan om zelf een infectie met het Covid-19-virus te vermijden. We citeren hem.

1) Ik was mijn handen grondig en veel vaker dan ik eigenlijk noodzakelijk vind.
2) Ik raak mijn gezicht niet aan.
3) Ik ken de symptomen en hoe frequent ze stuk voor stuk voorkomen.

4) Ik werk thuis en vraag dat ook aan mijn hele team, zodat wij ons steentje bijdragen om de stijging van de epidemische curve te vertragen.

Roser gaat nog een stapje verder in die laatste redenering en roept iedereen op om thuis te blijven indien mogelijk. “Dat is prosociaal gedrag. Doe het voor de anderen (artsen, politie,...) die op dit moment niet thuis kunnen blijven.”

Dat dit ook echt kán, toont Roser aan met zijn eigen ervaring. “Ik werkte de weekends door, stond elke ochtend om 5 uur op en werkte de hele dag. Dus ja, ik neem dit heel ernstig.” En hij besluit strijdvaardig: “We kunnen dit aan”.

Volg hier onze liveblog over het coronavirus.