Leven in tijden van corona: Gent verkennen met de brooddoos
Leven in tijden van corona. Dat is wat we momenteel aan het doen zijn. Een virus, dat onze samenleving op ongeziene wijze stillegt. Deze week trekt Jeroen Reygaert Vlaanderen door, om te kijken hoe het dagelijkse leven in coronatijden loopt. Gisteren was hij in Gent. De stad zou een extreem goed toeristisch jaar hebben, met de Van Eyck-tentoonstelling en de opening van een nieuw museum. Maar daar steekt het virus nu een enorme stok voor, zowel voor de Gentenaars als voor de toeristen.
Beluister hier de reportage in "De ochtend" of lees verder
Het Sint-Baafsplein in Gent, een minuut voor twaalf, maandagmiddag. "Boven Gent rijst, eenzaam en grijs, 't oud belfort, zinbeeld van 't verleden", speelt de beiaard het Gentse volkslied. Maar "'t oud belfort" is niet het enige in Gent dat last heeft van eenzaamheid. Normaal moet het hier nu krioelen van Gentenaars op zoek naar een lunch, toeristen op zoek naar het Lam Gods en shoppers op zoek naar de juiste pralines of een souvenirtje. Maar nu is het stil, muisstil. Hier en daar haast iemand zich door de stad, broodje in de hand.
En toch is de souvenirwinkel aan de kathedraal open. De eigenaar ligt net niet met de voeten op de kassa, de radio staat luid. "Ik moet eens nadenken wat ik de komende dagen ga doen. Deze voormiddag had ik twee klanten."
Ik heb deze voormiddag al twee klanten gezien. Dat is het.
Het zal niet voor vandaag zijn, dat hij zijn koppen met de Gentse torens op massaal verkocht krijgt.
Na een uur wandelen stoot ik op twee jonge meisjes met een toeristische gids in de hand. "Gand", staat erop. De twee komen uit Frankrijk en zijn op rondreis door België. "We gaan de wandeling doen die in het boekje staat en naar de gebouwen kijken. Gelukkig is de architectuur mooi genoeg." En ze maken zich geen zorgen om hun lunch: "we hebben onze picknick mee". Het is vreemd, in een stad met honderden eetgelegenheden op een vierkante kilometer.
(lees verder onder de foto)
Op de beroemde Graslei zitten vijf mensen. Drie Gentenaars eten een hamburger uit het nabijgelegen fastfoodrestaurant. Dat is open, enkel voor afhaal. Iets verder staat een koppeltje met een selfiestick. "We komen uit Londen. De sfeer is inderdaad bijzonder. Heel raar. Maar het blijft wel fijn om hier te zijn. Het is spectaculair, met of zonder winkels. Wel jammer dat we nergens koffie kunnen gaan drinken. Maar honger zullen we niet hebben. We logeren bij een gastgezin en krijgen daar eten."
We krijgen eten bij een gastgezin
De eigenaar van een bekend café in de buurt van het stadhuis maakt van zijn drie weken verplichte sluiting intussen gebruik om eens wat dingen te doen die hij anders niet kan doen. "Ik ben van plan uit te slapen, alle dagen mijn 'gazet' te lezen, een beetje te gaan sporten en mijn gevel te schilderen. Ik hoop dat iedereen zoiets zinvols doet met zijn tijd. Straks blinkt de stad als nooit voorheen." Op de derde dag van de sluiting kan er nog gelachen worden.
(lees verder onder de foto)
Bij "Vizit" organiseren ze in normale omstandigheden stadswandelingen rond allerlei thema's. Dezer dagen nemen ze enkel nog de telefoon op om de agenda leeg te maken. "We hebben dit nog nooit meegemaakt. Onze agenda is totaal leeg. Normaal is dit de start van het seizoen. Maar eens voorbij, denk ik dat mensen net dit soort dingen als eerste opnieuw gaan doen. Hoop ik. Ach, en het is zo'n mooi weer. Misschien moeten mensen vandaag toch wel wat van het zonnetje proberen te genieten."