"Tous ensemble": 6 Vlamingen vertellen over hoe omgaan met crisis, van aperitieven met videocalls tot de coronabingo

We worden allemaal geconfronteerd met maatregelen in de strijd tegen het nieuwe coronavirus. Daardoor blijven heel wat Vlamingen de komende vijf weken binnen. Ook Lauren, Rosemarie, Jan, Drieke, Glenn en Veronique voelen de impact van het virus op hun leven, maar ze blijven niet bij de pakken zitten.

Door de coronacrisis moet Glenn Jones (37) bezoekjes aan zijn ouders een tijdje uitstellen. Toch moeten ze elkaar niet echt missen. "We spreken nog regelmatig af om thee te drinken of voor een lekkere aperitief", zegt hij. "Niet meer ter plaatse, maar via een videoconferentie. Dat is eens iets anders."

Volgens Glenn zijn videocalls ook een echte meerwaarde voor het gesprek. "Je kan nooit door elkaar praten, want dan versta je elkaar niet. Zo worden er veel meer korte en leuke anekdotes verteld en luistert iedereen veel beter naar elkaar. Ik kan het iedereen aanraden", besluit Glenn.

Toen alle universiteiten en hogescholen vorige week de deuren sloten, kwam studente Rosemarie Vanderhaeghe (21) plots zonder stage en eindwerk te zitten. Vervelend, want ze zou dit jaar afstuderen. "Toch maken we er het beste van", zegt ze volmondig. "Ik heb heel wat buurmeisjes en een kleine zus die ik kan entertainen. We gaan regelmatig buiten wandelen, spelen en buiten zwaaien naar de ouderen in de woonzorgcentra. Ondertussen kunnen de ouders efficiënt thuiswerken.”

Wanneer Rosemarie haar eindwerk en stage zal moeten inhalen, weet ze nog niet. “Dat wordt even afwachten. Ondertussen probeer ik me deze weken te verdiepen in allerlei literatuur rond mijn eindwerk. Aangevuld met de nodige frisse lucht en pauzes. Iets gaan drinken met vrienden kan natuurlijk niet, maar dat is wel beter voor mijn portefeuille.”

Jan Coppens (62) is al jaren een trouw lid van de Koninklijke Harmonie in Herdersem. Elke vrijdagavond repeteert hij met zo’n 40 muzikanten in een orkest voor het aankomende concert. Maar nu gooit het nieuwe coronavirus roet in het eten. “De dirigent roept de komende weken op om thuis te oefenen, maar als orkest is dat niet eenvoudig”, zegt Jan. “Daarom hebben we een originele oplossing bedacht."

"We hebben een grote geluidsinstallatie geplaatst in onze repeteerruimte, die het hele concert afspeelt. Iedere muzikant kan de zaal voor een uur of twee boeken om te oefenen. Zo beleeft iedereen zijn eigen instrument op een unieke manier en blijven we ook studeren voor het aankomende concert.”

Door het tekort aan mondmaskers in ons land, namen heel wat mensen het heft in eigen handen. Ook Veronique Claessen (43) wilde graag een handje helpen. "We hebben met een groepje het initiatief genomen om zelf mondmaskers te naaien. Na enkele oproepen kwam al snel de groep "Mondmaskers maken voor wie het nodig heeft" tot stand. Op minder dan een dag vonden we honderden leden.

De maskers die Veronique en de andere vrijwilligers maken, beschermen je niet volledig tegen het coronavirus. "Maar ze kunnen op z'n minst de verspreiding van het virus wat meer tegenhouden", zegt Veronique. "Ondertussen wachten we nog op instructies van de overheid over hoe we die mondmaskers moeten maken. We staan allemaal te popelen om te helpen."

Als leerkracht lager onderwijs moest Drieke Vandommele (30) een manier vinden om haar leerlingen vanop afstand bezig te houden. “Ik heb het hele weekend mezelf uitgedaagd om nieuwe, leuke en interessante opdrachten te verzinnen”, vertelt ze. “Filmpjes opnemen, spelletjes bedenken, zelfs een speciale corona-bingo maken. Dat maakt het niet alleen voor hen, maar ook voor mij een stuk leuker.”

Daarnaast voorziet Drieke ook noodopvang voor de kinderen. "Met een bang hartje", lacht ze. "Want het is niet eenvoudig om de kinderen bezig te houden met telkens een meter afstand tussen elkaar. Toch weet ik dat die kinderopvang voor sommige ouders echt noodzakelijk is."

Ook voor Lauren Janssens (22) werden de lessen opgeschort. Hoewel iedereen het advies kreeg om naar huis te gaan en niet buiten te komen, besloot ze om op haar kot in Leuven te blijven. “Soms voel ik me daardoor wel eenzaam. Gelukkig houden we regelmatig studeersessies via Skype om elkaar gezelschap te houden.”

Daarnaast werkt Lauren als jobstudente bij Colruyt. Omdat de supermarkten open blijven, kan ze niet van thuis werken. “Ik kom daardoor nog relatief veel in contact met mensen. Daarom wou ik voor de rest het contact echt beperken tot het noodzakelijke. Ik ben er zeker van dat ik thuis ook meer kans heb om besmet te geraken."