Singles in coronatijden: ‘Vrienden zeggen: ‘Na drie weken met mijn vrouw zal je me zeker kunnen afvoeren’’

Raf Njotea (33) uit Antwerpen – scenarist

“Ik ben met iemand aan het daten, het is nog superpril. Vorige week gingen we normaal gezien een museum bezoeken, maar een dag later kwam het bericht dat alle musea dicht zouden blijven. We stuurden: ‘Tja, dat zal dus niet meer lukken. Wat doen we in de plaats?’ We hebben dan maar een stadswandeling met een gidsje gemaakt. (lacht) Op zich was dat keileuk, maar ergens ook onwezenlijk, want we hebben elkaar op geen enkel moment aangeraakt, laat staan gekust. Zonder corona was dit waarschijnlijk het moment geweest waarop we meer fysieke toenadering hadden gezocht.”

“Die realisatie vind ik wel droevig, ja. Als een match tot niets leidt, kan dat aan duizenden redenen liggen, maar dat het coronavirus uiteindelijk dé oorzaak zou kunnen zijn, stemt me ergens wel triest.”

“Het begin van onze date was ook wat ongemakkelijk, omdat we niet volledig uitgesproken hadden wat we nu wel of niet konden doen. Maar sowieso kwam het niet in me op om die persoon nu vast te pakken. Dan had ik me opgedrongen. #MeToo maakte al duidelijk dat dat niet oké is en in dit tijdperk van social distancing is dat nog minder het geval.”

“We sturen wel regelmatig, want als je zoiets on hold zet, haal je de dynamiek eruit. We hebben getwijfeld om nog eens af te spreken, om een film te checken of zo, maar dan is de kans weer groter dat er iets gebeurt, dat je met de vibe meegaat en begint te kussen terwijl dat eigenlijk onverantwoord is.”

“Vandaag heb ik de hele dag thuis gezeten. Ik ben vanavond wel nog even naar de supermarkt gegaan, eigenlijk had ik niets nodig, maar ik wilde gewoon even buiten zijn. Ook afgelopen weekend heb ik amper iemand gezien. Toen heb ik weleens gedacht dat het met een gezin of partner toch anders moet zijn. Anderzijds lees ik dat er in China meer echtscheidingen dan ooit zijn omdat mensen zo’n lange tijd hebben samengezeten. (lacht) Ik kan me daar iets bij voorstellen. Vrienden met een partner zeggen ook al: ‘Na drie weken met mijn vrouw zal je me zeker kunnen afvoeren.’” (hilariteit)

“De maatregelen zijn wat ze zijn en ik ga ze respecteren, maar tegelijk vraag ik me af of ze niet op een andere manier ongezond zijn. Iedereen in isolement steken en niemand meer buiten laten: dat kan voor onze mentale gezondheid toch niet ideaal zijn?”

Alexandra D’Archambeau (28) uit Antwerpen – juriste

“Toen de regering vorige week strengere maatregelen aankondigde, werd ik eerlijk gezegd kortademig. Alsof iemand zijn handen op mijn nek zette en die dichtkneep. Ik heb toen een eveneens single vriendin gebeld om mijn hart even te luchten.”

“Uiteraard begrijp ik de voorschriften, die zijn fundamenteel voor het waarborgen van ieder zijn gezondheid en om zo snel mogelijk uit deze crisis te geraken. Alleen is het vooruitzicht om nog drie weken thuis te moeten zitten voor vrijgezellen eenzaam en zwaar. En waarschijnlijk is 3 april nog maar het begin.”

“Financieel kan het voor mij misschien nog positief uitdraaien. Als je als alleenstaande mensen wil ontmoeten, moet je het huis uit. Dat betekent: uit eten gaan, ’s avonds eens op café zitten, ... Nu valt dat allemaal weg en daardoor komen er wat middelen vrij. Dus daar ben ik niet bezorgd over, het is eerder de eenzaamheid die me zorgen baart.”

“Ik ben een sociaal beest. Ik zit in de politiek en beoefen actief hockey. Sinds kort ging ik ook naar de sportschool om fit te zijn tegen deze zomer. Over twee weken had ik normaal gezien ook een diner met wat vrijgezellen en daar keek ik erg naar uit. Het was een mogelijkheid voor mij om nieuwe mensen te leren kennen. Maar nu komt daar dus niets meer van in huis. Begrijp me niet verkeerd, ik ervaar dit niet als het einde van de wereld, maar evidente weken worden het zeker niet.”

“Rondom mij is bijna iedereen reeds verloofd of getrouwd. Dat is voor een single geen gemakkelijke situatie. Je hebt ’s avonds ook niet echt iemand bij wie je je hart kan luchten na bijvoorbeeld een zware werkdag. Ik ga reeds anderhalf jaar naar de psycholoog en dat helpt.”

“Ook actief zijn binnen de politieke sfeer maakt het er niet makkelijker op. Als iemand in de politiek vrijgezel is, is het mijns inziens meestal een vrouw. Hoe dat komt? Traditionele rollenpatronen, vrees ik. Je bent niet veel thuis en in het begin vinden mannen dat wel spannend, maar als puntje bij paaltje komt, verkiezen ze meestal toch een vrouw die het eten klaarmaakt voor ze thuiskomen. Dat klinkt stom, maar dat rollenpatroon is er moeilijk uit te krijgen.”

“Ik ga proberen om de komende weken veel te werken en te sporten, maar hoe ik mijn weekends ga vullen, weet ik nog niet zo goed. Veel Netflix kijken waarschijnlijk? Het wordt eenzaam, moeilijk en lang, maar anderzijds: mijn grootouders hebben vijf jaar oorlog overleefd en wij zitten al over drie weken te zagen.”

Jeroen De Leenheer (29) uit Gent – communicatiemedewerker onderwijscentrum Gent (Stad Gent)

“Alles voelt heel raar aan. Ik ben afkomstig van het platteland, maar sinds een aantal jaar woon ik in Gent en ben ik echt een stadsmens geworden. Nu is de stad plots leeg en dat is wennen, ja. We worden ook overstelpt met berichten over corona en de mogelijke risico’s, niet alleen voor oude maar ook voor jongere mensen.”

“Ik kom graag buiten, dus voor mij is deze periode lastig. Ik wist niet dat ik dit ooit luidop ging zeggen, maar uit pure verveling heb ik mij afgelopen weekend met het matchen van mijn kousen beziggehouden.”

“Eigenlijk word ik nu voor de eerste keer in mijn leven geconfronteerd met de gevolgen van single zijn. Het is ergens angstaanjagend omdat je er uiteindelijk alleen voor staat. Natuurlijk heb je je vrienden, maar als je in quarantaine moet, ben je op jezelf aangewezen.”

“Hamsteren doe ik niet, maar ik probeer wel voldoende materiaal in huis te hebben zodat ik voor mezelf kan zorgen. Afgelopen weekend heb ik wel grote pech gehad. Ik ben net verhuisd en mijn koelkast is uitgevallen. Alle spullen die ik had gekocht, kon ik weggooien. Nu heb ik er snel een nieuwe kunnen kopen, maar een kwartier geleden las ik dat de winkel gaat sluiten. Bon, hopelijk wordt hij nog geleverd.” (lacht)

“Ook op financieel vlak is het dus lastig. Als koppel kan je de risico’s nog wat spreiden, maar als single kan je dat alleen met jezelf. Als je geld op is, is het op.”

“Ik was hiervoor met iemand aan het daten, laat ons zeggen dat dat een heel goed contact was, maar nu zijn we ook genoodzaakt om elkaar een tijdje niet te zien. Ik ben normaal gezien niet degene die graag de regeltjes opvolgt, maar als het voor uw gezondheid en die van uw medemens is, doe ik het liever toch.”

“Via apps kan ik wel wat chatten, maar dat biedt natuurlijk geen fysieke affectie. Wel hartverwarmend zijn de vele leuke initiatieven die ik op sociale media zie om de saamhorigheid onder de Gentenaars te versterken. Al bij al ben ik blij dat ik single ben in Gent en niet op het platteland. Dat zou alles nog veel moeilijker maken.”

Catherine De Buck (50) uit Sint-Pieters-Woluwe – zelfstandige

“Ik ben gelukkiger alleen dan vergezeld. In een relatie schenk ik altijd te veel water in mijn wijn, dus daarom ben ik liever op mezelf. Dat is al twintig jaar zo. Af en toe is er wel nog iemand, maar samenwonen heb ik niet meer gedaan. Ik heb een te grote drang naar zelfstandigheid.”

“Ook tijdens deze periode is alleen zijn voor mij geen probleem an sich. Ik moet wel toegeven dat het gebrek aan sociale contacten mij iets doet. Ik ga vaak naar het theater en de bioscoop, doe ook vrijwilligerswerk, maar dat zit er nu niet in. Je zou denken dat veel mensen nu naar elkaar bellen, maar in mijn omgeving ervaar ik dat toch niet zo. Ik zou ook zelf eens kunnen telefoneren, ja, maar misschien zijn mensen aan het werk en ik wil hen niet storen.”

“Als zelfstandige help ik bij het beheer en de administratieve taken voor kmo’s en zelfstandigen, dat kan grotendeels vanop afstand. Op het einde van de maand is het de afsluit van de btw-periode, dus ik weet zeker wat te doen. Maar daarna? Geen idee. Gelukkig heb ik nog hobby’s als lezen, knutselen, allemaal relaxerende dingen. Probleem is wel dat ik alles nu misschien al te relaxt doe, waardoor ik ’s avonds niet moe ben en niet kan slapen. Ik vrees dat mijn bioritme over een paar dagen helemaal de kluts kwijt zal zijn. Ergens komt het goed uit, want ik ben vreselijk moe. Het gaat deugd doen, maar het gaat ook lang zijn op den duur.”

“Enfin, je geluk maak je uiteindelijk zelf, hoor. Je moet het niet van een ander verwachten. De belangrijkste persoon in je leven is jezelf. Dat bedoel ik niet egoïstisch, ik doe veel vrijwilligerswerk, ik doe dat om mensen te helpen, maar ook omdat ik mezelf daar goed bij voel. Je moet gewoon beseffen dat je niet op de ander moet rekenen om gelukkig te zijn, zij gaan je het geluk niet brengen. Het is leren met jezelf te leven en dat heb ik beetje bij beetje geleerd. Na je laatste relatie denk je: tiens, moet ik wel weer bij iemand anders zijn? Als je een tijdje alleen bent, begin je dat te appreciëren. Ik heb liever een rist goede vriendschappen dan een goede relatie die op elk moment, om welke reden dan ook kan stoppen.”