“Onze reflex is altijd om onze kinderen te beschermen. Uiteraard helemaal terecht, maar in dit geval niet.” Het zijn opvallende woorden van Marc Van Ranst, de viroloog die advies geeft aan de federale overheid over de coronapandemie. Net nu besliste onderwijsminister Ben Weyts (N-VA) om de richtlijnen voor de opvang in scholen te verstrengen. Ouders die thuiswerken móéten voortaan hun kinderen binnen het gezin opvangen.

LEES OOK. Wie thuis werkt, moet voortaan zelf voor kinderen zorgen

Volgens Van Ranst had net het omgekeerde moeten gebeuren. “Het advies van verschillende wetenschappers, ook van mezelf, was om de scholen volledig open te houden”, zegt hij. “Onder kinderen zien we geen zwaar zieken, noch zijn er doden te betreuren. Zij kunnen dus bijdragen tot het ontwikkelen van een groepsimmuniteit.” Het idee daarachter is om het coronavirus te laten woekeren bij het deel van de bevolking dat niet tot een risicogroep behoort. Zo bouwen zij weerstand op tegen het virus om te vermijden dat het virus zich later opnieuw verspreidt.

LEES OOK. Marc Van Ranst: “Ga deze zomer niet op reis”

Ouders zouden misschien wel wat zieker worden, “maar het zou geen invloed hebben op de bedbezetting op intensieve zorgen”, zegt Van Ranst. Terwijl dat nu de belangrijkste bezorgdheid is: voorkomen dat onze ziekenhuizen overspoeld worden door zwaar zieke mensen. “Ons idee was: sluit de scholen enkel heel dicht bij de piek. Om dan toch de overbelasting van ziekenhuis- en doktersbezoeken op te vangen.”

Te veel druk

Waarom is het advies van de wetenschappers dan niet gevolgd? “Net toen de Nationale Veiligheidsraad samenzat over de kwestie, besloot Frankrijk om ze wel te sluiten. De druk was te groot. Dan zeggen: wij zijn slimmer en we houden onze scholen open? Dan word je politiek afgemaakt. Iets als groepsimmuniteit is veel moeilijker uit te leggen aan de bevolking dan een sluiting van de scholen.”

Ondertussen is de beslissing genomen, en zal die niet meer worden teruggedraaid. Of de ziekte nu langer zal woekeren in ons land dan wanneer we het anders zouden hebben aangepakt? “Ik ben niet diegene die nu gaat uitrekenen welk effect dat zou hebben gehad”, zegt Van Ranst. “Ik ga solidair mee met de beslissingen die genomen zijn en hou me nu bezig met de toekomst. Dit is niet het moment om ongelofelijke kritiek te hebben.”