‘Ik voel me wel een beetje schuldig, maar ik heb dit echt nodig’

Carine Debacker

Leeftijd: 47
Beroep: Werkloos
Woonplaats: Molenbeek
Prijs voor mondmaskers: 5 euro, gekocht in een kit met handschoenen

“Het is rustig in de stad, dus daar geniet ik wel van met een wandeling. Dat met een mondmasker doen is wat bizar, maar zo voel ik me wel veiliger. Nu ja, ‘veilig’ is een groot woord natuurlijk. Maar het lijkt me wel nodig om verdere verspreiding tegen te gaan. Daarom draag ik het, als voorzorgsmaatregel.

“Of ik ze zou doneren aan een ziekenhuis? Goh, eventueel. Maar ik hoorde onlangs dat er veel mensen hun maskers gekocht hebben in de Brico. Dat zijn van die maskers voor bouwvakkers waar een dokter niets aan heeft. Maar daar was ik te laat bij, dus kocht ik medische mondmaskers in een apothekerszaak. Daar voel ik me wel een beetje schuldig om, maar ik vind het voor mezelf wel echt nodig. Ook voor de anderen, want je weet niet of je besmet bent.

“Apart waren de maskers niet meer te verkrijgen, dus kocht ik ze in een kit van vijf euro waar ook handschoenen bij zaten. Daarvoor moest ik bij zes apothekerszaken langsgaan. Uiteindelijk vond ik ze in Sint-Katelijne-Waver. Hergebruiken doe ik écht niet, dus ben ik er deze morgen nog nieuwe gaan kopen, opnieuw in zo’n kit.

“De schrik om zelf besmet te raken zit er wel in, maar ik probeer nog te genieten door mijn gedachten te verzetten. Zoals met mijn wandeling vandaag, of met het stokbrood dat ik net kocht. Maar als ik mijn code intik bij het afrekenen, dan doe ik dat wel met een zakdoekje. Je kunt niet voorzichtig genoeg zijn hé.”

Kiran Gul & Natacha Deforet

Leeftijd: Allebei 16
Woonplaats: Asse en Charleroi
Prijs voor mondmaskers: 2 euro voor een kit van 50 stuks

“Dit is de eerste keer in twee weken tijd dat ik buitenkom”, vertelt Kiran opgelucht. “Sinds mijn school sloot, doe ik niets anders dan Netflix kijken. Er is gewoon niets anders te doen. Gelukkig kon ik vandaag afspreken met Natacha, mijn beste vriendin. We zijn op zoek naar iets om te eten, maar alles is dicht. Hopelijk vinden we iets in de buurt van de Grote Markt.

“Mijn moeder zag het eerst niet zitten dat ik alleen naar Brussel ging. Dat snap ik, want normaal lopen hier veel toeristen rond. Maar toen ik haar uitlegde dat ik nood had aan een babbel en een wandeling, begreep ze mij wel. De frisse lucht doet deugd, al is ademen met zo’n masker wel verdomd moeilijk.

“Natacha kreeg een doos van een vijftigtal maskers van mijn papa. Die verkoopt hij aan 2 euro in zijn winkel. Bij apothekers betaal je al makkelijk 11 euro, dat is te duur. Ze gaat de doos aan haar mama geven, die dokter is in het Sint Pieter-ziekenhuis in Brussel. Daar is momenteel een enorm tekort. Ik voel me dus een beetje schuldig dat ik er een draag en wil er gerust nog meer doneren, maar mijn papa heeft er geen meer.

“We voelen ons wel veiliger met een masker. De latex handschoenen die ik draag, geven me ook wat extra zekerheid, al kan ik niet zonder mijn ringen. Die heb ik dan maar over de handschoen geschoven. Natacha draagt momenteel nog geen handschoenen, maar ik ga haar verplichten om dat wel te doen. Ze krijgt er ook wat ringen bij.”

Ahmed Sharaf

Leeftijd: 31
Woonplaats Asielcentrum in Brussel
Beroep: /
Prijs voor mondmaskers: 1 euro per stuk

“Het zijn echt moeilijke tijden voor mij, nu het land met corona wordt overspoeld. Ik verblijf namelijk in een asielcentrum. We slapen daar met drie mensen op één kamer. Er worden uiteraard maatregelen getroffen om besmettingen tegen te gaan. Iedereen moet continu zijn handen wassen en in de eetzaal mogen maar tien personen per keer binnen. Maar als er effectief iemand besmet raakt, is de kans groot dat we daar allemaal weg moeten. Dat maakt me bang en onzeker, want ik weet niet waar ik anders heen moet.

“Daarom draag ik een mondmasker, want ik wil mezelf en de anderen beschermen. Ik heb ze een tiental dagen geleden in een apothekerszaak kunnen kopen. Om zeker te zijn heb ik er een vijftal aan 1 euro per masker gekocht. Nu zal dat minstens vijf euro per stuk zijn. Dat lijkt me logisch als ik op het nieuws zie dat er een tekort is in de ziekenhuizen. Hopelijk komt dat snel in orde. Het feit dat ik er momenteel voldoende heb, geeft me een schuldgevoel. Maar de kans is groot dat ik over enkele dagen zelf zonder zit. Dan ga ik sowieso naar nieuwe zoeken, want ik heb dat nodig om me veilig te voelen.

“Hopelijk draait het in België niet uit op situaties zoals in Italië, maar het blijft hoe dan ook gevaarlijk. Want als er iemand in mijn centrum besmet raakt, dan weet ik echt niet meer wat te doen. Familie van mij woont in Duitsland, maar het is niet zeker of ik naar daar kan reizen. Ik moet dus wel hier blijven.”

Naam: Dspina Politou

Leeftijd: 45
Woonplaats: Brussel
Beroep: Burgerlijk ingenieur
Prijs voor mondmaskers: /

“Voor mijzelf zijn die mondmaskers niet meteen nodig, al is er wel wat ongerustheid. Dat lijkt bij iedereen zo te zijn. Ik blijf dus zoveel mogelijk binnen. Enkel voor boodschappen verlaat ik mijn huis. Er is niemand die dat voor mij kan doen want ik woon alleen. Of dat eenzaam is? Nee hoor. Er lopen twee katten bij mij rond die me gezelschap houden. Het is alleen jammer dat je van thuis uit moet werken, want ik hou echt van mijn job.

“Mijn identiteitskaart ligt op mij te wachten in het stadskantoor, dus vandaag was binnenblijven geen optie. Het lukte me ook niet meer om de afspraak te annuleren. Waarom ik daarvoor een masker draag? Wel, enkele dagen terug was ik aan het hoesten. Alles is oké hoor, maar andere mensen besmetten moeten we voorkomen. Jij lijkt geen schrik te hebben, want je staat wel heel dicht bij me. (lacht)

“Mijn voorraad begint wel wat te slinken. Momenteel zitten er nog een vijftal in de doos. Die bracht ik mee uit Griekenland. Ik woon hier pas anderhalve maand, vandaar de nieuwe identiteitskaart. Aangezien het niet meer veel maskers zijn, hergebruik ik ze één keer. Daarna moeten ze in de vuilbak. Maar de ziekenhuizen gaan niet veel hebben aan die van mij. Zij gebruiken er die veel ingewikkelder zijn. Voor de dokters en verplegers zou ik ze wel meteen afgeven. Dus als ze willen, mogen ze mijn maskers gerust komen halen.”