Sportjournalist Bart Raes, wiens vrouw aan borstkanker lijdt, doet oproep aan alle Vlamingen: “Blijf godverdomme in uw kot, doe het voor Lisbeth en haar vele lotgenoten”

“De diagnose op 20 december vorig jaar: agressieve borstkanker. De therapie: 5 maanden chemo, dan operatie en nadien nog bestralingen. Op oudejaarsdag liep de eerste van 16 chemosessies binnen in het lijf van mijn geliefde vrouw. We zijn nu 3 maanden later. Lisbeth zit “on track” volgens de oncologe. Geen uitzaaiingen en de behandeling slaat aan. In het chemo traject zitten we qua aantal sessies halfweg. Nog 8. Elke week. Elke dinsdag. Dat was en is as we speak het plan. Positief denken helpt bij het genezingsproces staat in de vakliteratuur. Dat lukte aardig. Tot de explosie van de corona crisis. “Okay, dat pakken we d’er bij en we sleuren Lisbeth er door”, zo klinkt het motto hier bij Emma (20j), Max (18j) en Juliette (17j). Wij doen alles om die kanker ook in corona tijd te bestrijden.

Helaas kunnen we dit niet alleen. De steun en de expertise van de engelen in het Sint Maarten ziekenhuis in Mechelen, daar kunnen we op rekenen. De dames van de borstkliniek, de verpleegsters en de dokters op oncologie. Mijn excuses dat mijn ogen pas drie maanden geleden zijn opengegaan. Jullie zijn fantastisch. Dat heeft de rest van de bevolking nu ook door. In de handen klappen, spandoeken voor de ziekenhuizen, meer dan terecht. Maar dat is onvoldoende beste Vlaming. Jullie MOETEN onze helden in de ziekenhuizen, Lisbeth en de andere kankerpatiënten op een andere manier helpen. Blijf GODVERDOMME in uw kot. De meesten onder ons houden zich aan de afspraak. Toch zie ik dat nog te veel Vlamingen de regels interpreteren op een egoïstische manier. Stel dat 90% zich aan de regels houdt, ik blijf optimistisch. Dan blijven die andere 10% het virus verspreiden. We moeten vermijden dat de Intensive Care bedden op een dag allemaal vol liggen. Dat is onze plicht. Dààr moeten we bij stilstaan wanneer we de regels op z’n Belgisch willen interpreteren. Nu, morgen en de volgende weken. Want we gaan nog lang binnen zitten. En het gaat moeilijk worden. Maar moeilijk gaat ook. Dat zie ik hier elke dag. We mogen niet in de situatie komen dat artsen moeten kiezen welke patiënt ze opgeven en welke ze wel een Intensive Care bed bieden. Doe het voor Lisbeth en haar vele lotgenoten. Over 2 maanden kunnen we dan van die Corona verlost zijn. En is de chemo behandeling klaar. Blijf thuis voor Lisbeth en alle andere kankerpatiënten. We zullen jullie eeuwig dankbaar zijn.”