Maggie De Block blikt terug op onwezenlijke week: ‘Deze situatie duurt zeker nog 8 weken’

Minister van Volksgezondheid Maggie De Block wil als een standvastige kapitein het schip door deze woelige wateren loodsen. De kritiek heeft weinig impact op haar kompas. De Zondag blikt terug op een onwezenlijke week.

Dinsdag. De nieuwe regering-Wilmès II legt de eed af op het Koninklijk Paleis in Brussel. Alle ministers blijven op post, evenals premier Sophie Wilmès (MR).

Wat is dan het verschil met de vorige regering?

Deze regering heeft het vertrouwen van een grote meerderheid in het parlement. Dát is het verschil. Dat is nodig voor de maatregelen die we nemen op gezondheidsvlak en op sociaaleconomisch vlak. De regering krijgt daarvoor volmachten. Dat betekent dat het parlement de controle grotendeels afstaat zodat de regering sneller maatregelen kan nemen. Dat is geen nieuw mechanisme. Jean-Luc Dehaene (CD&V) maakte daar gebruik van toen ons land doortastende maatregelen moest nemen om toe te treden tot de euro.

De grootste Vlaamse partij, N-VA, steunt de regering niet. Is dat geen probleem?

(kort) Onze slogan is duidelijk: sámen sterk. Wie niet tot die ‘samen’ wil behoren, moet dat zelf weten. U moet aan hen vragen waarom, niet aan mij.

Ook dinsdag. Meteen na de eedaflegging worden strengere maatregelen aangekondigd. Was dat omdat te veel mensen zich niet hielden aan de voorschriften? De lockdownparty’s bijvoorbeeld.

Neen, toch niet. Dat was onverantwoord gedrag, dat wel. Wie de maatregelen naast zich neerlegt, bevordert de uitbraak van het virus. De mensen moeten dat goed beseffen. Maar we namen die strengere maatregelen in de eerste plaats op advies van onze wetenschappers. We moesten doorschakelen om het virus in bedwang te krijgen. We willen vermijden dat er te veel mensen tegelijk worden opgenomen in onze ziekenhuizen. Daarom moet de besmettingscurve worden afgevlakt. (even stil) Gelukkig worden de maatregelen nu wél opgevolgd. Waarvoor dank. Wat we vragen aan de mensen is niet makkelijk. We moeten onze dagelijkse gewoonten aanpassen. Maar het kan niet anders.

Waarom wordt dit geen lockdown genoemd zoals in andere landen?

Omdat wij nog verplaatsingen toelaten. Frankrijk niet. Dat is daar zoals in oorlogstijden: men heeft een brief nodig om te motiveren waarom men van punt a naar punt b wil. Ook in Spanje worden verplaatsingen niet meer toegelaten.

Is het dan verantwoord dat wij dat wel nog toelaten?

Wij hebben sneller maatregelen genomen dan andere landen. Een land moet ten laatste vier weken na de verspreiding van het virus de eerste ingrijpende maatregelen nemen. Wij hebben dat al na twee weken gedaan. Bovendien moeten we aan onze economie denken. Wie thuis kan werken moet dat doen. Maar sommige mensen kunnen dat niet. Denk aan de ziekenhuizen, de toeleveringsbedrijven, de civiele bescherming, de hulpverlening, noem maar op.

Nederland mikt op groepsimmuniteit. Wat vindt u van die aanpak?

Ik vind dat een gevaarlijke aanpak. Groot-Brittannië heeft dat ook voor ogen. Het baart mij zelfs zorgen dat die landen zo dichtbij zijn.

Waarom?

Zij laten het virus eigenlijk los. Ze hopen dat zeventig procent besmet geraakt zodat zij een volgende keer immuun zijn. Maar hoe gaan ze tot die zeventig procent komen? Aan welke snelheid? Hoeveel mensen gaan dan tegelijk in de ziekenhuizen belanden? Ik vind dat allemaal heel onvoorspelbaar. Ik vrees Italiaanse toestanden, als ik dat zo hoor. Wij doen net alles om zoiets te vermijden. Ik zie trouwens dat mijn Nederlandse collega ontslag heeft genomen, nadat hij is ingestort. Ik ga proberen op mijn voeten te blijven staan.

Vrijdag dan. De levering van vijf miljoen mondmaskers. Eindelijk. Is dat probleem van de baan?

Neen, we moeten dat blijven opvolgen. Die markt van mondmaskers en ander materiaal is grondig verstoord geraakt. Dat heeft meerdere redenen. De Chinezen zijn de grootste producenten daarvan en hadden alle maskers nodig voor de eigen markt. Dat was de eerste reden. Zij hebben zelfs aan Europese landen gevraagd om maskers terug te sturen. Er zijn daarop enkele perverse marktmechanismen ontstaan. Speculatie bijvoorbeeld. Maskers die verdwijnen. Leveringen die beloofd werden, maar niet zijn gedaan, waaronder aan ons land.

Was dat uw fout, zoals beweerd werd?

Neen, en ik ga me daar nu niet mee bezighouden. Wat daar is fout gelopen, is een zaak voor het parket. Ik weet alleen dat heel die markt ontwricht is en dat alle Europese landen daarvan de gevolgen ondervinden.

Ik zie burgers met mondmaskers op straat en in grootwarenhuizen. Heeft dat zin?

Néén. Dat is niet de bedoeling. Die mondmaskers zijn er in de eerste plaats voor de mensen die het virus hebben en voor de hulpverleners. Andere burgers moeten dat niet dragen. Dat heeft geen zin. Helaas overtreft de emotie soms de wetenschap.

Veel mensen denken ook te moeten hamsteren. Bestaat de kans dat we zonder voedsel geraken?

Neen, hamsteren heeft geen enkele zin. Voedsel is essentieel. We blijven daarom leveringen toestaan. Als er vandaag lege rekken zijn, dan is dat niet door een tekort, maar door het gehamster.

Wanneer is deze waanzin voorbij?

Dat is de vraag van drie miljoen, hè.

Op wat is het wachten?

Eenmaal een virus zich verspreidt, blijft dat sowieso enkele weken in een land. Wij gaan nu naar een piek, waarna de curve weer zal dalen. Ik denk dat deze situatie nog minstens acht weken zal duren. Dat zou de normale curve zijn. We kunnen ons daarvoor baseren op landen zoals China en Zuid-Korea die ons voorafgaan. Dit virus mag dan wel nieuw zijn, het gedraagt zich zoals andere virussen van dezelfde familie.

Paul Cobbaert