Voedselbanken doen oproep naar vrijwilligers om open te blijven: "Mensen in moeilijkheden kloppen nu ook aan"
De maatregelen om het coronavirus in ons land in te dijken, treffen ook de armere gezinnen in onze samenleving zwaar. Zo doen ook veel Voedselbanken, waar kwetsbare mensen vaak terechtkunnen voor basisvoedingsproducten, de deuren dicht. Er zijn te weinig vrijwilligers want dat zijn vaak senioren en die zijn momenteel een (corona)risicogroep. Of Voedselbanken sluiten omdat er te weinig voorraad is om aan te bieden. Supermarkten hebben namelijk geen overschotten meer door de hamsteraars.
De voedselbank in Wilrijk (Antwerpen) is wél nog open. Ward Degeyter werkt er als vrijwilliger en vertelt over de aangepaste werking in "De ochtend" op Radio 1. "We kunnen nu gelukkig rekenen op jonge mensen die technisch werkloos zijn, maar die zich toch willen inzetten, én op studenten via de Universiteit Antwerpen.
Degeyter stelt dat het aanbod in voedselpakketten minder gevarieerd is. "We proberen een evenwichtige voeding samen te stellen, niet alleen de basisvoeding. De verse producten laten het nu vooral afweten." Degeyter is dankbaar dat de stad Antwerpen een handje toesteekt. "Vanaf vandaag kan er opnieuw droge voeding via vervoer van de stad toch nog worden gebracht."
Maar de Belgische Voedselbanken zoeken nog méér helpende handen, dat kan via financiële giften of door de oudere vrijwilligers te vervangen. U leest hier de warme oproep.
Aantal hulpbehoevenden blijft hetzelfde
Degeyter schat dat het aantal mensen dat een beroep doet op de Voedselbanken hetzelfde is gebleven: "Een aantal zien we minder komen. Het gaat gewoonlijk om oudere mensen, mensen met een zwakke gezondheid of alleenstaande ouders. Mensen die zich tegenwoordig nieuw aandienen, worden gestuurd via een CAW (Centrum Algemeen Welzijnswerk). Het zijn vaak personen die door de huidige coronacrisis in financieel moeilijke papieren zitten."
Bekijk de journaalreportage over de Voedselbanken (lees verder onder de beelden):
De bedeling wordt gespreid over drie dagen en voeding wordt via een luik doorgegeven
Degeyter geeft toe dat hij zelf 72 jaar is. "Ik begin tot de risicogroep te behoren. Maar de "klanten" zijn onze vrienden geworden en ik laat hen niet in de steek."
In Wilrijk worden de nodige voorzorgsmaatregelen in acht genomen. "Het risico uitsluiten kunnen we niet, maar we kunnen het wel inperken. De bedeling wordt voortaan gespreid over drie dagen, zodat er minder mensen samenkomen. We houden ons aan één klant per keer met 1,5 meter afstand ertussen. Het voedsel wordt doorgegeven via een luik. Het is niet langer een pakket maar we geven mensen wat ze graag hebben. Ook onze koffiebabbel is afgeschaft, we geven geen Nederlandse lessen meer. Een stukje sociaal weefsel valt eigenlijk weg." Degeyter benadrukt dat wie voeding krijgt, ontzettend dankbaar is. "Mensen beseffen dat het niet makkelijk is, en die dankbaarheid is een stimulans om voort te doen."
