“Door massaal te testen en ‘contact tracing’ heeft Zuid-Korea coronavirus weten te beperken, mét behoud van goede economische activiteit”

“Op Europees vlak is er te weinig getest”, stelt professor Goossens. “Italië heeft eerst zelden getest. Toen de ernst van de situatie doordrong, heeft het land zich heel goed herpakt. Testen, testen en nog eens testen. Dat moet een goede les voor de toekomst zijn. De tests die laboranten gebruiken om het virus te detecteren, acht ik voldoende betrouwbaar.”

“We moeten nu volop beginnen na te denken over de periode na de besmettingspiek. Ons land beschikt over voldoende goede laboratoria die dergelijke aantallen aankunnen. Het probleem stelt zich bij een positieve coronatest. Niet alleen moet de patiënt opgespoord worden, maar ook alle personen waarmee hij of zij mee in contact is gekomen. Dit heet ‘contact tracing’. Het is een heuse organisatie om zoiets te bewerkstelligen. Je moet zelfs kijken naar de contacten die een (nog niet gedetecteerde) patiënt had een tot twee dagen voor het positieve testresultaat bekend was. Die mensen moeten dan in isolatie. Ik vraag me af of we zulke infrastructuur wel kunnen realiseren en of we daar de nodige middelen voor vinden. Zuid-Korea heeft het ons voorgedaan.”

“Ook blijft de vraag of we bereid zijn om onze klassieke privacy op te geven. In Singapore lukt dat wel, de overheid verplichtte de inwoners om een app op de smartphone te installeren waarna de bevolking de opdracht kreeg om verplicht gps-coördinaten door te geven en dit moest staven met foto’s van de locatie waar men zich bevond. Je kunt met de huidige technologie van onze smartphones zeer ver gaan, maar dat staat haaks op onze open maatschappij, dit in tegenstelling tot landen als China, Hongkong, Singapore en Zuid-Korea”, aldus professor Goossens.