Koppel in zorgsector heeft moeite om opvang te regelen voor kinderen: “Of zijn we de enigen die hier een probleem mee hebben?”

Iris Walbers werkt bij het Wit-Gele Kruis, terwijl haar man in de potten roert als chef-kok in de patiëntenkeuken van een ziekenhuis. “Wij hebben twee kinderen van negen en tien jaar oud. En dus zijn we genoodzaakt om gebruik te maken van de noodopvang op school. Hoe erg we het ook vinden om onze kinderen daar achter te laten, we zijn wel blij dat we van die opvang gebruik kunnen maken om zo ons werk te kunnen blijven doen”, zegt Walbers. 

Maar juist daar wringt het hele schoentje. “Mijn jongste dochter van negen kan ik in Haacht afzetten om 7 uur op de voorschoolse opvang en die brengt ze dan vanaf 8.15 uur naar de schoolopvang. Daar pik ik haar weer op na mijn werk. Maar mijn oudste zoon volgt bijzonder onderwijs in Aarschot. Deze school voorziet gelukkig ook noodopvang, waar ik in eerste instantie ook gebruik van wilde maken. Vorige week had ik alles geregeld zodat mijn kinderen naar de noodopvang konden gaan. Op het laatste moment besliste de stad Aarschot echter om het busvervoer af te schaffen”, klaagt de mama aan.

“Ik moet hier iets voor 7 uur vertrekken om mijn dochter dan af te zetten en zo door te rijden, zodat ik om 7.30 uur kan beginnen met mijn patiëntenronde in Kessel-Lo. De school in Aarschot heeft opvang voorzien van 8.30 uur tot 15.15 uur. Het is voor mij dus onmogelijk om mijn zoon daar op de opvang te krijgen of te gaan halen. Ik mag bovendien geen hulp van grootouders inschakelen en ik kan niet thuis blijven. Ik heb geprobeerd om hem ook in de noodopvang van mijn dochter te krijgen, maar dat wordt niet toegestaan. Ik heb nu een voorlopige oplossing waarbij mijn zoon bij een klasgenootje mag blijven. Omdat we niet mogen samengroepen, is dat ook niet ideaal. Maar wat moet ik dan doen?”, zit Walbers met de handen in het haar.

“Mijn zoon van 10 jaar alleen laten? Is dat verantwoord? Elke dag ga ik naar mijn werk met vrees om zelf niet besmet te worden. Elke dag vrees ik dat ik mijn eigen kinderen zou kunnen besmetten. En nu moet ik ook nog wakker liggen over het feit of mijn kinderen wel opvang hebben of niet? Ja, ik heb gekozen om in de zorg te gaan werken en ik heb er geen probleem mee om de noodopvang te gebruiken, maar ik moet er wel gebruiken van kúnnen maken. Of ben ik de enige zorgverlener in België met dit probleem? Als de scholen gesloten blijven, hebben we geen oplossing meer.”

Schepen Karin Jiroflée (sp.a) bekijkt momenteel hoe ze de kinderopvang in de paasvakantie zal aanpakken in Haacht. “Tegen het einde van het weekend brengen we in kaart hoeveel ouders daar gebruik van wensen te maken. Maandag zou er dan een oplossing uit de bus moeten komen. Het is niet evident, want we zullen ook moeten rekenen op vrijwillige leerkrachten”, zegt Jiroflée. “Ik sluit niet uit dat haar kind er ook terecht kan. Je moet er rekening mee houden dat het kind dan in een nieuwe ‘bubbel’ terechtkomt. Ik raad mensen aan die in dezelfde situatie zitten om via de gemeentelijke website hun vraag te richten via de tab ‘Hulp nodig of tijd om te helpen?’”