#MeToo, een afwezige vader en twijfels over abortus: Alicia Keys gaat in haar autobiografie geen onderwerp uit de weg

Toen ze negentien jaar oud was, maakte Alicia zich klaar om haar debuutalbum, ‘Songs in A Minor’ uit te brengen. Tijdens een fotoshoot voor een magazinecover liep het echter mis. “Toen ik me aankleedde, overtuigde de fotograaf mijn team op een of andere manier dat hij me alleen moest fotograferen. ‘Doe je hemd een beetje open’, zei hij, terwijl hij de ene na de andere foto trok. De stem in mijn hoofd schreeuwde dat er iets mis was, dat dit fout aanvoelde. ‘Trek je jeansbroek vooraan wat naar beneden’, maande hij me aan. Ik slikte mijn twijfels in, stak mijn duim tussen mijn jeansbroek en mijn huid en gaf toe. Toen de cover uitkwam, liep ik voorbij een kiosk waar het magazine uitgestald was. Ik moest bijna overgeven.”

Toen Alicia Keys en haar moeder in de lente van 1987 hun buren bezochten, kregen ze een cadeau dat haar leven zou veranderen: een piano. De buren gingen verhuizen, en waren niet van plan om de piano mee te nemen naar hun nieuwe woning. Vandaar het geschenk. “Sinds de middag waarop de piano in het midden van onze woonkamer werd geschoven, is weinig nog hetzelfde geweest", schrijft Alicia. 

Toen Alicia haar eerste loon kreeg, besloot ze om voor het eerst naar het luxewarenhuis Bergdorf Goodman te gaan. “Als je ooit door de gangpaden van Bergdorf gezworven hebt, dan weet je hoe sterk het verlangen je bij de keel kan grijpen", schrijft de zangeres. Uiteindelijk legde ze drie van de vijf items in haar mandje terug. Ze hield enkel een leren jasje en sneakers bij. 

Het is moeilijk voor te stellen dat iemand anders monsterhit ‘Empire State of Mind’ zou ingezongen hebben, maar het heeft niet veel gescheeld of dat was effectief het geval. “Wekenlang probeerde Jay-Z contact te leggen met mijn manager over de samenwerking", zegt Alicia. “Toen dat nergens op uitdraaide, gaf hij het bijna op en belde hij een andere artiest.”

Alicia is het resultaat van een korte verhouding tussen vader Craig Cook en moeder Teresa Augello. Nadat de relatie op de klippen liep, kwam Craig zijn dochter nog maar zelden bezoeken. “Wat mij betreft is er een zaadje van waardeloosheid geplant tijdens mijn kindertijd", schrijft Alicia. “Hoe goed Craig het ook bedoelde, en hoeveel hij ook te verwerken had in zijn eigen leven: zijn afwezigheid heeft me geraakt op manieren die ik nu nog steeds aan het ontdekken ben. Het heeft een gat in me achtergelaten.”

De zangeres deed het erg goed op school en studeerde af van de middelbare school toen ze nog maar zestien jaar oud was. Toch was ze niet het gemakkelijkste kind, geeft ze toe. “In zowat elke winkel in de straat vlakbij ons appartement, kon een kind alles krijgen: een valse identiteitskaart (zoals diegene die ik gebruikte om in de club Tunnel te raken), een handvol joints (ik heb er genoeg gerookt), een pak condooms (waarvan er eentje zoek raakte onder de zetel op de middag waarop ik mijn maagdelijkheid verloor). Mijn moeder moest erg streng zijn opdat ik het zou overleven.” 

In 2014 ontdekte Alicia dat ze vier maanden zwanger was van haar tweede kindje. “Ik was hier niet klaar voor, en dat vertelde ik ook aan de dokter", schrijft ze. “Dit is de slechtst mogelijke tijd. Ik werk aan mijn volgende album. Mijn man werd net toegelaten in Harvard Business School. En ik heb de afgelopen tijd gedronken - veel. Ik verliet haar praktijk en voelde me zo verscheurd.”

De zangeres geeft toe dat ze haar muziekcarrière op dat moment belangrijker vond: “De muziek die ik aan het maken was, voelde belangrijker en dringender dan wat dan ook. Als ik ervoor koos om de baby te krijgen, dan moest ik de release met minstens een jaar uitstellen.” Maar het keerpunt kwam er in de studio: “Toen ik worstelde met de keuze, begon ik op een avond in de studio naar ‘More Than We Know’ te luisteren, een nummer dat Swizz (haar man, red.) en ik hadden geschreven. De teksten gaan over hoe we in staat zijn tot zoveel meer dan we ons kunnen voorstellen. Mijn ogen vulden zich met tranen. Hoe kon ik het potentieel van dit prachtige kind wegnemen? Het licht dat anderen zou kunnen raken op manier waar ik niet eens van kon dromen? Voor mij was dit nummer een krachtige boodschap dat ik de zwangerschap moest verderzetten.” Zoon Genesis werd in december geboren. 

“Op een middag, toen ik me voorbereidde om mijn zoon Egypt te gaan ophalen van school, trok ik een joggingbroek aan en zette ik een petje op. Een intern debat begon: ‘Wat als iemand me zo ziet en vraagt om een foto te nemen? En wat als die foto online komt te staan?’ De dialoog was niet nieuw. Maar die dag betrapte ik mezelf op die neurotische gedachten en dat was een slag in mijn gezicht.” Niet lang daarna schreef Alicia een manifest waarin ze vertelde dat ze zich niet meer verplicht zou voelen om make-up te dragen.