Tientallen Belgische Marokkanen zitten nog altijd vast in Marokko: "Ik voel me helemaal alleen zonder mijn gezin"
Er zitten nog altijd tientallen Belgische Marokkanen vast in Marokko, die terug willen naar België. Marokko heeft zijn grenzen en luchtruim afgesloten. De Belgische Marokkanen worden door de overheid als Marokkaanse onderdanen gezien en voor hen geldt hetzelfde reisverbod als voor de andere Marokkanen. VRT NWS sprak met drie getuigen.
Na de uitbraak van de coronacrisis regende het annulaties van vluchten van en naar het buitenland. Er werden vanuit België snel verschillende vluchten naar Marokko georganiseerd om uiteindelijk zo’n duizend Belgen te repatriëren. Het ging voornamelijk om gestrande toeristen in de omgeving van de steden Marrakesh en Agadir. Tientallen Belgen van Marokkaanse origine bevinden zich op dit moment in het noorden van het land, op zo’n 900 km van waar die vluchten vertrokken. Ze voelen zich in de steek gelaten.
Geen begrip voor Belgische keuze
“We proberen constant de ambassade te contacteren, maar we krijgen telkens hetzelfde antwoord: er is geen oplossing zolang het Marokkaanse luchtruim afgesloten is”, zegt iemand anoniem aan onze redactie. Hij heeft geen begrip voor de keuze van de Belgische overheid om enkel vluchten naar Marrakesh en Agadir te sturen: “op sociale media leeft hier het gevoel dat België vooral dacht aan de autochtone bevolking”. Volgens hem zijn heel wat Belgen van Marokkaanse origine aan hun lot overgelaten: “Er zijn mensen hier die dringend medische hulp nodig hebben en ouderen die zich alleen met een rolstoel kunnen verplaatsen”.
Beluister het gesprek hieronder (en lees voort onder de audio):
Van kort bezoek tot lockdown
Ook Ahmed Bouazzaoui kwam vast te zitten in het noorden van Marokko. Bouazzoui heeft eigenlijk de Nederlandse nationaliteit maar woont al tientallen jaren in Brussel, waar zijn vrouw en kinderen nu op hem wachten. Op 13 maart kwam hij aan in Marokko voor een kort bezoek. Tot drie maal toe probeerde hij een commerciële vlucht vanuit het noorden van Marokko te boeken om naar België terug te keren, zonder succes.
Bouazzaoui voelt zich door de Belgische overheid in de steek gelaten: “Als er in de eerste plaats ook aan ons was gedacht, dan waren we nu bij onze kinderen. De afgelopen week was ik behoorlijk ziek. Gelukkig kreeg ik hier hulp van een lokaal ziekenhuis”. Net als in België is het sociaal leven in Marokko onbestaand. In Marokko geldt immers een volledige lockdown: “We moeten zelfs een toestemming van de autoriteiten hebben om boodschappen te gaan doen”.
"Ik voel me helemaal alleen"
Iemand van de oudere generatie is Ahmed El Makhfi. De 71-jarige man uit Zelzate is in januari naar zijn geboortestad Nador, in het noorden van Marokko, vertrokken. Hij probeerde snel voor het ingaan van de lockdown terug te keren naar België, zonder succes: “ik voel me zonder mijn gezin helemaal alleen. Ik heb geen informatie over wanneer ik terug naar België kan. Het is triestig”. El Makhfi doet een oproep zowel aan de Belgische als aan de de Marokkaanse regering om hem te helpen terug te keren naar België: “Niemand mag het land in of uit. Ik ben radeloos”.
Het ministerie van Buitenlandse Zaken geeft toe dat er vooral geëvacueerd werd uit de steden Marrakesh en Agadir omdat zich daar het grootste aantal gestrande toeristen bevonden: “maar tegelijk hebben we genoeg informatie gedeeld met de Belgen over de mogelijke commerciële vluchten uit andere plaatsen in Marokko”, aldus de woordvoerder van Buitenlandse Zaken. “Toch ligt het grootste obstakel aan Marokkaanse zijde. Zolang dat Marokko het luchtruim blijft afsluiten kunnen we weinig doen”