Omgaan met mensen met dementie in een woonzorgcentrum: “Elke dag gaan zwaaien, helpt echt”

De coronacrisis is moeilijk te vatten voor mensen met dementie. We leven plots in een andere wereld, en niet iedereen kan begrijpen wat er precies aan de hand is. 

De schoonmoeder van Katty Vereecken verblijft in woonzorgcentrum Armonea in Wetteren. “Normaal gingen we elke dag langs”, vertelt Katty bij Radio 2 Oost-Vlaanderen. “Dan keken we samen naar Blokken en at ik naast haar mijn boterhammen op.”

Nu woonzorgcentra geen bezoek meer mogen ontvangen, is Katty op zoek naar andere manieren om contact te houden. “Ik ga dagelijks aan het raam zwaaien”, klinkt het. “Maar dat is niet hetzelfde. Alle communicatie is eigenlijk weggevallen. We kunnen ook niet facetimen, want dat begrijpt mijn schoonmoeder niet. Ik weet eigenlijk niet zo goed in hoeverre ze doorheeft wat er allemaal gebeurt.”

“Mensen met dementie merken ook wel dat er iets aan de hand is”, vertelt Christian Verhelst van het expertisecentrum Paradox. “Ze zien ook dat het verplegend personeel plots mondkapjes draagt. Maar het is inderdaad moeilijk om de situatie uit te leggen. We vinden dat je het in ieder geval moet proberen. Na een uitleg kan het zijn dat ze het min of meer begrijpen, maar dat ze kort daarna weer met dezelfde vragen zitten. Dat is heel pijnlijk om te merken voor mantelzorgers.”

“Ik zie dat de koekjesdoos op haar kamer onaangeroerd is”, vertelt Katty nog. “Vroeger moest ik wekelijks karamellen komen brengen, en die aten we dan samen op. Maar haar eetlust is totaal verdwenen. Ik zie dat ze sterk vermagerd is.” Katty Vereecken maakt zich ongerust over de eetlust van haar schoonmoeder, maar ook over de vereenzaming die het coronavirus met zich meebrengt. “Ik ben bang dat ze mij straks niet meer zal herkennen nu de interactie wegvalt.”

“Dat is een begrijpelijke vraag”, reageert Verhelst van het expertisecentrum. “Maar dat hoort bij het proces van dementie. Ook zonder corona komt er een moment dat de persoon in kwestie zijn of haar familieleden niet meer herkent. De coronacrisis versnelt dit proces niet.” En er zijn een aantal dingen die je kan doen om het geheugen te blijven stimuleren: “Facetimen en iedere dag aan het raam gaan zwaaien zoals Katty doet, werkt echt. Maar je kan ook foto’s opsturen of zelfs een stukje cake. Want ook aan geuren hangen bepaalde herinneringen die het geheugen stimuleren.”

“De reactie op deze crisis hangt van persoon tot persoon af”, zegt Verhelst nog. “Voor de ene is deze situatie extra moeilijk, omdat ze maar niet begrijpen waarom hun geliefden achter glas blijven staan. Maar er zijn ook mensen die het niet zo hard voelen. Er is nu zo’n goede zorg. Zowel mantelzorgers als het verplegend personeel steken een tandje bij. Ze krijgen nu soms extra’s die ze door het jaar heen niet krijgen. Zo worden er plots brieven gestuurd, en wordt er veel meer gebeld. Ook dat is een enorme hulp voor die mensen.”