Aan de school van Rachel (12) liet iemand een knuffelbeertje na. © fvv

Familie van overleden Rachel (12): “Ze stierf in onze woonkamer”

“We zijn erg teleurgesteld in het gezondheidssysteem van ons land”, zegt de familie van Rachel, het 12-jarige meisje uit Gent dat overleed aan het coronavirus. Het meisje werd door een huisarts wandelen gestuurd, en ze stierf drie dagen later in de woonkamer thuis toen een ambulance niet opdaagde.

Cedric Lagast

LEES OOK. 12-jarig meisje bezweken aan corona: “Haar gezondheid ging razendsnel achteruit”

“Mijn moeder heeft om hulp gesmeekt, maar niemand heeft de nodige stappen gezet om mijn zusje te helpen.” Dat zegt de zus van de 12-jarige Rachel, een volwassen studente. De familie is van Ghanese afkomst, maar woont al 30 jaar in België.

De familie wil één keer vertellen wat hen overkomen is, om alle misverstanden uit de weg te ruimen. “En om op de fouten in het systeem te wijzen. Hopelijk kunnen hierdoor mensen gered worden.”

“Allergische reactie”

“Rachel is op vrijdag ziek geworden. Ze voelde zich grieperig, en mijn moeder is die dag meteen met haar naar de huisarts gestapt”, vertelt de zus. “Natuurlijk dacht mijn moeder aan Covid-19, maar de dokter dacht dat het een allergische reactie was. Mijn zus heeft namelijk last van allergieën. Hij schreef een koortswerend middel voor, en mijn moeder was gerustgesteld omdat Covid-19 uitgesloten leek.”

“De dagen erop leek het beter te gaan met Rachel. Ze had lichte koorts, zo’n 37 à 38 graden, en weinig eetlust. Maar ze kon haar huiswerk maken: haar juf had zelf nog haar map met schoolwerk naar ons huis gebracht.”

“In de nacht van zondag op maandag ging ze heel snel achteruit. Ze had op zondagavond nog zitten tv-kijken en babbelen met de rest van de familie. Maar om 3 uur werd ze wakker, en ze zei dat ze zich niet goed voelde. Mama heeft haar wat yoghurt en een koortswerend medicijn gegeven, waarna Rachel weer kon slapen.”

© Google Streetview

“Om 7.30 uur is ze opnieuw wakker geworden. ‘Mama, ik voel me nog steeds niet goed’, zei ze. Mijn moeder besefte dat er iets niet klopte en ze is meteen in actie geschoten. Ze heeft opnieuw de huisarts gebeld. Rachel is zelf aan de telefoon geweest om uit te leggen wat er scheelde. Maar voor de arts was ze ‘geen prioriteit’, omwille van haar leeftijd. Hij kon haar pas om 10.30 uur zien.”

“Mijn moeder heeft nog geprobeerd om Rachel weer te slapen te leggen, maar al na tien minuten zag ze dat mijn zus aan het bezwijken was. Ze had moeite om te ademen. Rachel legde haar hand op haar borst en zei: ‘Waarom ben ik zo ziek?’.”

LIVE. Volg hier alle ontwikkelingen over het coronavirus

Gestorven in de woonkamer

Daarop belde de moeder naar het noodnummer 101, maar een ambulance zou nooit komen. Volgens Binnenlands Zaken was er een taalprobleem, en verstond de calltaker niet wat het probleem was omdat de bellers in paniek waren. Waarom de calltaker toch niet uit voorzorg een ambulance stuurde, wordt nog onderzocht.

“Mijn moeder spreekt Engels”, zegt de zus. “’My daughter doesn’t feel well. She has trouble breathing.’ Dat moet je toch begrijpen als je bij de noodcentrale werkt? Maar de stem aan de andere kant had het steeds maar over een politiepatrouille.”

“Mijn moeder heeft letterlijk om hulp gevraagd, maar er is niemand gekomen. Rachel is op een half uur tijd bezweken in onze woonkamer, toen haar papa probeerde om haar aan te kleden. We hadden een kennis opgetrommeld, die Rachel met zijn auto naar het ziekenhuis zou brengen. Maar plots had ze geen pols meer. Papa heeft nog geprobeerd om haar te reanimeren. ‘Blijf bij mij. Blijf bij mij’, zei hij. Rachel is maandagochtend tussen 8 uur en 9 uur thuis gestorven.”

Handen wassen, niet buiten

“Rachel was kerngezond. We begrijpen zelf ook niet hoe ze dit heeft kunnen oplopen. Ze was voor de scholen dicht gingen, ook al een paar dagen niet naar de klas geweest omdat ze een knieblessure had. Rachel was zelf erg bezorgd over het coronavirus. Thuis waste ze de hele tijd haar handen, en ze is niet meer buiten geweest.”

“Mijn moeder stelt zichzelf nu heel veel vragen: ‘Waarom heb ik het niet gezien?’. Maar ze heeft om hulp gevraagd, ze heeft de nodige stappen gezet. Omdat mijn zus een kind was, was ze voor het systeem geen prioriteit. Waarom ligt de threshold (de drempel die bepaalt wie een risicopatiënt is, red.) in België zo hoog? Het verhaal van mijn zus toont aan dat de ziekte niet alleen ouderen fataal wordt. Het kan op een half uur tijd afgelopen zijn. Ook klachten van jongere mensen moeten ernstig genomen worden.”

“We moeten breder testen, ook op kinderen. Ik heb nog een tweede zus, die in tegenstelling tot Rachel wél een medische voorgeschiedenis heeft. Wel, niemand van onze familie is op dit moment al getest op een besmetting met Covid-19. Ook mijn zus niet. Wij hebben immers geen symptomen. Terwijl wij nu toch echt willen weten wat ons te wachten staat.”

bekijk ook

Virologen nationaal crisiscentrum geëmotioneerd: “Dit is een moeilijk moment. Dit haalt ons helemaal overhoop”.