“Het is niet fair dat nachtwinkels nu moeten concurreren met andere voedingswinkels”, zegt Lahlali. “Ze mogen pas om 18 uur opengaan en moeten om 22 uur alweer dicht. Hun openingsuren zijn fel ingekort en hun inkomsten gaan in rook op. In een dag tijd verdienen ze slechts luttele euro’s.”

Zaken die hun omzet met 60 procent zien teruglopen hebben recht op een premie van 3.000 euro, winkels die moeten sluiten hebben recht op 4.000 euro. Bovendien hebben laatstgenoemde winkels recht op een dagpremie van 160 euro.

“Die dagpremie is hoger dan hun omzet momenteel. Maar daar gaat het in feite niet om. Het is hen te doen om hun gezondheid en veiligheid. Social distancing valt niet te handhaven in de veelal erg kleine nachtwinkels. Bovendien neemt hun cliënteel, al dan niet in hogere sferen, het daar niet nauw mee.”

Later dan 22 uur?

Het verplichte sluitingsuur verlaten is volgens Lahlali geen oplossing. “Wie loopt nu nog na 22 uur op straat? Dat zijn mensen die vaak onder invloed zijn en die zich ronduit gevaarlijk gedragen. Zo werd één van mijn cliënten kort voor 22 uur geconfronteerd met drie dronken klanten in haar piepkleine winkeltje. Toen ze hen vroeg om afstand te houden, kwamen ze met drie recht in haar gezicht staan. Waar is jouw mondmasker? We willen niet dat je ons besmet, zeiden ze. Dat is ronduit onverantwoord en gevaarlijk.”

“Net als kappers”

Gerechtelijk grof geschut is dit niet, aldus nog Lahlalli. In het verleden eiste hij al dwangsommen omdat ons land kinderen en weduwes van Syriëstrijders weigerde terug te halen. “Een dagvaarding, dat is een bazooka. We hopen nog steeds tot een onderhandelde oplossing te komen. We rekenen op het voortschrijdend inzicht. Kappers waren aanvankelijk ook essentieel. Naar hen is geluisterd en dat is maar goed ook. Ik hoop dat ook mijn cliënten gehoord zullen worden.”