Waarom liggen coronapatiënten op de ic op hun buik?
Ernstig benauwde coronapatiënten komen op de intensive care aan de beademing te liggen en opmerkelijk genoeg liggen ze daarbij vaak op hun buik. Waarom is die buikligging beter?
Het coronavirus kan de longen van patiënten zodanig beschadigen dat longblaasjes kapotgaan, er ontstekingen ontstaan en zich vocht ophoopt. Als het de longen hierdoor niet meer lukt om voldoende zuurstof op te nemen, kan een beademingsmachine er lucht in persen.
Dat is levensreddend, maar heeft ook een keerzijde: hoe harder de machine moet werken om voldoende zuurstof naar binnen te persen, hoe meer schade er in de longen kan ontstaan.
Zieke, ontstoken longen zijn zware longen: ze drukken zichzelf, door de ophoping van vocht, aan de rugkant van de patiënt dicht. Het gewicht van het hart draagt hier ook nog aan bij. Gevolg is dat zuurstof deze plekken van de longen slecht bereikt, tenzij de druk vanuit de machine wordt opgevoerd. En dat is nu juist schadelijk.
Borstcrawl
Ruim veertig jaar geleden is ontdekt dat deze problemen verminderen als patiënten op de buik liggen. De rugkant van de longen kan hierdoor beter functioneren en dus makkelijker zuurstof opnemen. De ‘borstcrawlpositie’, schreef Volkskrant-redacteur Willem Feenstra in een van zijn reportages vanuit het Amphia Ziekenhuis.
Toch zijn niet alle patiënten gebaat bij een buikligging, blijkt uit een meta-analyse van tien grote onderzoeken bij patiënten met ards, een heftige ontsteking in de longen die vaak voorkomt bij coronapatiënten. Het zijn vooral de patiënten met ernstige longschade, die lang op de ic liggen, die ervan profiteren. De cijfers wijzen uit dat zij minder vaak overlijden. Of de longschade bij coronapatiënten zich na een ic-opname herstelt, is volgens longartsen nog onduidelijk.