Eerder deze week maakte de dodentol al eens een enorme sprong. Toen meldde Sciensano de overlijdens in Vlaamse woon-zorgcentra tussen 1 en 4 april. Er werd meteen ook duidelijk gezegd dat de cijfers vóór 1 april nog bekendgemaakt moesten worden. Dat is nu gebeurd. Nieuwe forse sprongen komen er in principe niet meer. De cijfers van Vlaamse rusthuizen worden sinds 5 april met twee dagen vertraging integraal opgenomen in het algemene cijfer.

Vergeleken met andere landen is de dodentol in ons land hoog. “Maar vergelijken is erg moeilijk”, benadrukte viroloog Steven Van Gucht herhaaldelijk. “De meeste landen houden enkel hospitaalsterftes bij. Wij tellen ook sterfgevallen in de woon-zorgcentra erbij. Bovendien zitten in onze cijfers ook degenen bij wie er louter een vermoeden van besmetting is. Ik zie andere landen dat (nog) niet doen.”

Daling in de ziekenhuizen

De cijfers leggen het drama in veel Vlaamse rusthuizen bloot. Als we enkel naar de Vlaamse cijfers kijken dan vinden in de woon-zorgcentra 45 procent van de sterfgevallen plaats. In Wallonië is dat 36 procent, in Brussel 32 procent.

Dat het aantal sterfgevallen blijft stijgen komt door de overlijdens in de woon-zorgcentra, die eerst niet en dan wel werden toegevoegd aan het algemene cijfer. “In de ziekenhuizen neemt het aantal nieuwe overlijdens juist af”, zegt biostatisticus Geert Molenberghs (KULeuven/UHasselt). “We zien een stabilisatie in het aantal ziekenhuisopnames, op IC is het aantal coronapatiënten vandaag zelfs lichtjes gedaald en daalt ook het aantal sterfgevallen.”

Bij de woon-zorgcentra is het moeilijk om een dagelijkse trend waar te nemen. Veel cijfers komen trager door en vaak het ook om vermoedelijke covid-19-patiënten. “Eigenlijk zouden we, zoals Marc Van Ranst al vroeg, de twee cijfers – overlijdens in ziekenhuizen en in wzc’s – moeten opsplitsen om een beter zicht te krijgen”, zegt Molenberghs.

De vele overlijdens in rusthuizen tonen volgens de professor aan dat we misschien bepaalde zaken anders hadden moeten aanpakken. “Maar achteraf is het makkelijk praten. Het maakt eens te meer duidelijk hoe kwetsbaar die groep is. Daar moeten we absoluut mee rekening houden als we de maatregelen beginnen af te zwakken.”