Hoe anders beleven vier Vlaamse gelovigen Pasen? En vinden ze het erg? Of eigenlijk net niet?

"Ik ben een heel sociaal iemand, dus het is heel moeilijk voor mij dezer dagen. Geen familie erbij, geen vrienden, lastig. We gaan sowieso vieren met ons gezin, met ons vijven. Maar we zitten al een tijdje op elkaars lip, dus ik weet niet hoe gezellig het zal zijn", lacht de docente religie. 

"Neeneen, het wordt leuk. En we gaan proberen een paar rituelen te behouden. Ik zoek zeker een online Paaswake. Weet je, dat is nu eens het voordeel van de coronacrisis: er is online een heel breed aanbod van verschillende liturgiusche diensten. Ik hou nogal van hoe Pasen wordt gevierd in een abdij. Ik moet me er deze keer geen 100 kilometer voor verplaatsen om mee te volgen. "

"Paaseieren? Zeker, maar enkel op de dag zelf. Dat weten mijn kinderen. Ik ben daar principieel in."

Guido Vandeperre staat dicht bij de mensen, een pastoor in de ware zin van het woord, een man die zelfs boven zijn kerk woont. In Anderlecht, in een complexe, gemengde en grootstedelijke context dus. 

"Ik heb beslist om zelf geen dienst te leiden. Er zijn al genoeg andere diensten online en ik zal kijken naar de viering vanuit Parijs en Rome zondag. Ik doe zoals de andere mensen, ik ben solidair, ik blijf binnen. En we moedigen de mensen aan om ook online mee te vieren. En het zal heel anders zijn, we kunnen niet samen vieren."

"De natuur vertelt ons volop dat er nieuw leven komt. Ondanks de coronacrisis en alle maatregelen toont de natuur ons toch dat er nog hoop is. De Paasboodschap is daardoor niet anders."

"Normaal gezien ga ik op Pasen naar een misviering, maar nu kan dat natuurlijk niet. Met de kindjes uit de familie deden we altijd een zoektocht naar paasieren, maar ja..."

"Ik zal Pasen deze keer beleven zoals de voorbije zondagen. Ik ga eerst aperitieven met mijn vriend, ga daarna wandelen in de velden hier in Ninove. Want in de natuur kunnen wij Pasen echt beleven. Het is lente, alles komt tot bloei en dat is wat Pasen is."

Er is altijd een nieuw begin mogelijk", zegt Callebaut, die zelf op relatief late leeftijd gedoopt en gevormd werd en sindsdien overtuigd gelovig door het leven gaat. 

"Normaal gaan we naar de kerk met het gezin, met de familie. Nu lukt dat niet en dat is jammer. Nu kan je het gevoel niet delen met de mensen die daar samen zijn. Online een viering beleven, dat is toch anders. En ik zal vooral de gezelligheid van de familie missen", waarmee deze jongedame samenvat wat voor veel gelovigen de grootste ontgoocheling is dit jaar.

Pasen in tijden van lockdown, bekijk hier de reportage van "Terzake":