FFP2-maskers.
imago images/Eibner

Ziekenhuisarts slaakt noodkreet over slechte mondmaskers: "Geef ons degelijk materiaal, in ons en uw eigen belang"

In een open brief aan politici en het brede publiek slaakt ziekenhuisarts E. Van Looy een noodkreet over de ondermaatse kwaliteit van de mondmaskers waarmee ze Covid-19-patiënten moet verzorgen. "Het heeft amper zin om ze op te zetten want ze beschermen ons duidelijk niet."

Het is al enkele keren in het nieuws geweest: de slechte kwaliteit van soms miljoenen mondmaskers die ons land de jongste weken importeert om personeel in de zorg te beschermen tegen het coronavirus terwijl ze patiënten met Covid-19 verzorgen.

Vooral de zogenoemde FFP2-maskers laten daarbij vaak te wensen over. Dat zijn speciale maskers die strak rond de mond en de neus zitten en moeten voorkomen dat de drager zelf besmet geraakt. Deze week moest bevoegd minister Philippe De Backer (Open VLD) nog toegeven dat een lading van 3 miljoen zulke maskers recent is afgekeurd.

Toch moet personeel in de zorg soms alsnog met maskers van ondermaatse kwaliteit werken die te weinig bescherming bieden. Dat zegt ziekenhuisarts E. Van Looy in een open brief waarin ze een noodkreet slaakt aan het adres van politici en het brede publiek.

"Ik ben arts-specialist in opleiding (op de werkvloer beter bekend als "de assistent")", schrijft ze. "Dat is een volwaardige basisarts die zich nog volop toelegt op het bekomen van meer specialistische kennis in een bepaalde tak van de geneeskunde."

"Zoals al onze collega’s zijn ook wij opgeroepen om mee te draaien op de Covid-19-afdelingen. Dat is niet altijd evident als u eigenlijk bent opgeleid om te opereren in de neus-keel-oorkunde of bij hersenaandoeningen. Maar we doen ons best."

We zitten allemaal in hetzelfde schuitje en houden de moed erin. Tot enkele dagen geleden.

"Ik heb er ondertussen een aantal shiften opzitten. Zoals u al weet uit andere verhalen, is dit niet evident. Fysiek, maar ook mentaal. Nog altijd geen probleem: we zitten allemaal in hetzelfde schuitje en houden de moed erin. Tot enkele dagen geleden."

"Ik meldde mij aan voor mijn volgende shift. Tijdens het omkleden (of beter gezegd: inpakken) in het sas van de dienst viel het mij op dat er andere maskers voorzien waren dan de vorige keer. Toen ik een opzette, voelde ik het onmiddellijk: het sloot niet aan rond de kin noch aan de neus. Onder en door het masker was vrije luchtcirculatie mogelijk. Vertaling: het was een placebomasker (een masker zonder effect, red.). Het had eigenlijk amper zin om het op te zetten want beschermen zou het ons duidelijk niet."

"Een voor een zag ik mijn collega’s rondom mij tot dezelfde conclusie komen. We keken elkaar stilzwijgend aan en gingen samen de isolatieafdeling op. Om ons werk te doen. Want de patiënten moeten worden geholpen, met of zonder degelijk beschermingsmateriaal."

In de loop van de voormiddag zijn twee van die maskers spontaan opengescheurd.

"In de loop van de voormiddag zijn twee van die maskers spontaan opengescheurd. Dit terwijl we in de kamers van besmette patiënten bezig waren. We merkten het amper op, uiteindelijk maakte het toch weinig verschil. The show must go on."

"Ik heb hier uiteraard melding van gemaakt bij de Covid-19-coördinator van ons ziekenhuis. De reactie die ik kreeg was kort en duidelijk: "We zijn op de hoogte van het probleem. Dit zijn de maskers die we van de overheid hebben gekregen. We hebben geen alternatief.". Made in China, weet u wel. Na een korte rondvraag bij collega’s in andere ziekenhuizen blijkt de situatie daar niet beter te zijn."

Het laatste wat we willen, is zelf verantwoordelijk te zijn voor de verdere verspreiding van dit virus.

"Laat een ding duidelijk zijn: wij staan klaar voor u, in vrede en in crisis, samen met een leger aan hardwerkende paramedici. We vragen maar een ding: maak het mogelijk om onszelf te beschermen. Velen onder ons denken hierbij niet eens aan hun eigen gezondheid, maar aan die van zij met wie ze in contact komen. In ons geval niet enkel familie die onder het zelfde dak woont, maar ook al die andere patiënten die we dagelijks zien en die mogelijk (nog) niet besmet zijn. Het laatste wat we willen, is zelf verantwoordelijk te zijn voor de verdere verspreiding van dit virus."

"Onder deze omstandigheden wordt dat wel erg moeilijk. Zoals u weet, staan wij als zorgverleners niet bekend als een eisende sector, maar nu hebben we een vraag die niet genegeerd mag worden. Help ons. Geef ons degelijk materiaal, in ons en in uw eigen belang."

Meest gelezen