Copyright 2019, Kanchanalak Chanthaphun, licensed via EyeEm Mobile GmbH

Corona in een woonzorgcentrum: "Ze snakken hier naar beter nieuws"

In het woonzorgcentrum Sint-Augustinus in Diest is corona uitgebroken op een afdeling met dementerende bewoners. "Een uitzonderlijk moeilijke periode", getuigt Jan De Jaeghere, die er zingevingswerker is. "Alles is veranderd, voor de bewoners, maar ook voor het personeel."

De besmette afdeling is in quarantaine geplaatst, medewerkers zijn er alleen nog maar te zien met beschermkledij. Maar ook voor de bewoners van de andere afdelingen is alles veranderd: zij moeten op hun afdeling blijven. Ook voor hen is het moeilijk. Een knuffel van familieleden kan niet meer, er resten alleen skype-sessies of een bezoek aan het raam. "Dat weegt zwaar voor sommige mensen."

Als zingevingswerker moet De Jaeghere zorgen voor het welzijn van zowel bewoners als personeel. Maar dat is moeilijk sinds corona.  “De medewerkers hebben momenteel evenveel nood aan een goede babbel. We moeten allemaal samen door het vuur.”

We moeten allemaal samen door het vuur

De meeste bewoners zijn zich echt wel bewust van wat er zich in de buitenwereld en in hun woonzorgcentrum afspeelt. “Het maakt hen bezorgd, maar niet zozeer over hun eigen gezondheid. Hun leven hebben ze al gehad, zeggen er velen. Ze zitten meer in met de jongere generaties, vaak met hun kinderen of kleinkinderen. Het is voor hen bang afwachten of het virus hun jonge familie treft.”

“De gesprekken die ik met hen voer, geven steun, al merk ik wel dat het mentaal steeds moeilijker wordt. De vereenzaming begint stilaan op te spelen, en dat verzwakt hen ook fysiek. Ze snakken naar beter nieuws. Naar hoop."

Wat als een bewoner sterft?

Bewoners bezoeken van een andere afdeling kan niet langer in Sint-Augustinus. Ook niet wanneer een bevriende bewoner sterft. De Jaeghere bedacht hiervoor alternatieven. “Aan de hand van gesprekken halen we fijne momenten op over de bewoner, en we schrijven bijvoorbeeld een kaart aan de familie over hoe zij zich de overledene herinneren.”

“De familie heeft daar veel aan. Net zoals onze frequente manier van communiceren. Een beperkt aantal familieleden mogen nabij zijn als de situatie kritiek is. Indien de patiënt overlijdt, geven we hen daarnaast de kans om in beperkte kring afscheid te nemen.  Maar het is natuurlijk niet zoals het normaal hoort te zijn: met beschermkledij aan, en op een afstand. Allemaal extra pijnlijk, ook al is er begrip."

Pasen

Het woonzorgcentrum volgt de situatie op de voet. Ondertussen blijft het personeel zich creatief inzetten op ondersteuning en goede zorg. Zo werd de viering rond Pasen, nog steeds een sacraal moment bij vele bewoners, dit jaar anders ingevuld. “Je kan mensen op hun kamer voor de televisie laten, maar ik heb er echt voor gekozen om te komen werken en met mensen in de weer te zijn", zegt De Jaeghere. “In kleine groepjes organiseerde ik verschillende bezinningsmomenten. Ik nam een tekst en muziek van Bach mee. Het was een mooie uitwisseling, ook al wordt Pasen hier normaal grootser gevierd.”

In de besmette afdeling verliep het bezinningsmoment nog anders. “Materiaal nam ik niet mee naar binnen. Enkel mijn astronautenpak, dat ik altijd aantrek als ik naar die afdeling ga.  Mensen die dementeren begrijpen minder, maar beseffen vaak meer dan we denken. Ze voelen echt wel dat er iets aan de hand is. We hielden het bij een persoonlijk gesprek, daar hebben die mensen nu het meest nood aan. Al is dat niet eenvoudig wanneer ze je in dat pak alleen nog aan je ogen kunnen herkennen."

Mensen die dementeren, begrijpen minder, maar beseffen vaak meer dan we denken

Personeel

De Jaeghere geeft ook extra aandacht aan het werkend personeel. “Zij hebben het momenteel enorm moeilijk. Zowel fysiek, waar veel flexibiliteit aan de dag moet worden gelegd, als mentaal. Vooral het gevoel van onrechtvaardigheid raakt hen. Ze leggen een lange weg af met de bewoners, vol fijne momenten, maar van de ene dag op de andere verliezen ze diezelfde bewoners aan het virus. Ze staan daar machteloos tegenover.”

“Ventileren bij elkaar is dan heel belangrijk. We luisteren naar elkaar, geven moed. We proberen kracht te putten uit de gesprekken die we delen. Dat helpt om deze zware periode door te komen.”

Meest gelezen