"Waarom tellen we bijna elke rusthuisdode mee?” Marc Van Ranst licht toe

Het is zo dat onze sterftecijfers het momenteel niet toelaten om ze te vergelijken met die uit het buitenland, maar dat is ook niet nodig, zegt Van Ranst. Op internationaal vlak zal dat de Belgische reputatie misschien niet ten goede komen, “maar dit is geen Interland die gespeeld wordt, waarbij je het ene land vergelijkt met het andere”. Bovendien moeten we sowieso niet heel veel vertrouwen hebben in die internationale cijfers, klinkt het. Er zijn immers verschillen in de berekening tussen de verschillende landen of de cijfers worden bewust stilgehouden op sommige plaatsen.

Uit het oversterftecijfer - het aantal overlijdens dat hoger ligt dan het verwachte sterftecijfer - blijkt dat er in de week van 30 maart meer dan 77 procent meer sterfgevallen in ons land waren dan gemiddeld. Dat nettocijfer van de oversterfte geeft een duidelijker beeld van het aantal mensen dat echt aan corona is gestorven. Maar wat vooral interessant zal zijn, is om die cijfers in de gaten te blijven houden als de epidemie voorbij is, zegt Van Ranst. “Dan ga je zien dat er een ondersterfte gaat zijn. Dat mensen die al zwak waren en waarschijnlijk gingen sterven in de komende maanden, nu een paar maanden eerder zijn gestorven.” 

Dat de woonzorgcentra voorlopig toch geen bezoekers toelaten, “is de enige mogelijk beslissing”, aldus Van Ranst, erop wijzend dat iedereen, zowel bij de expertengroep als binnen de politiek, de beste bedoelingen had, maar dat er sprake is van miscommunicatie. De expertengroep had immers aangegeven dat er enorm veel eenzaamheid onder bewoners van woonzorgcentra is, maar daarmee bedoelden ze om “bijvoorbeeld meer Skype-communicatie mogelijk te maken. Ik denk dat geen enkel van de experten voor ogen had: we gaan nu een bus bezoekers binnenbrengen in een bejaardentehuis waar er Covid-19-patiënten liggen”, merkt Van Ranst op. Binnen de Nationale Veiligheidsraad is die vraag echter meteen vertaald naar een toelating tot bezoek, zonder daarbij de sector of de bevoegde minister te raadplegen. “De timelines zijn te kort om dat met een veiligheidsraad op te lossen. De veiligheidsraad is er voor urgente dingen die onmiddellijk een beslissing vragen. Daar is dat goed voor en iedereen aanvaardt dat.” Dat er goede bedoelingen waren, viel niet te betwijfelen, “maar op vlak van communicatie is dat niet goed.”