Mama van drie en juf in kleuterschool schrijft open brief aan minister Weyts: “U bent geen arts, maar u gaat wel eventjes zelf beslissen wanneer er wat moet gebeuren?”

S. is al jaren kleuterjuf op een school in Brecht en heeft zelf drie kinderen. “Ik ben inderdaad vooral bezig met de gezondheid voor iedereen, maar als juf ben ik uiteraard ook nauw betrokken bij de gevolgen voor het onderwijs", zegt S.  “Ik ben al jaren een juf in hart en nieren die me elke dag met veel liefde inzet voor mijn kinderen. We hebben ons de voorbije weken soepel moeten opstellen want het was niet enkel verwarrend voor de kinderen, maar ook voor de ouders en voor ons als leerkrachten. En als je dan sommige uitspraken hoort.”

Lees hier de integrale brief.

Sinds vorige week ben ik een beetje boos. Boos op u, meneer Weyts. U bent geen arts .U heeft zélf nooit les gegeven. U heeft tijdens deze periode nooit enige navraag gedaan bij enkele leerkrachten zelf. En nu gaat u zélf beslissen wat er gaat gebeuren ? Daar stel ik me toch ernstige vragen bij !

Minister Weyts, u zou zich beter informeren bij de mensen die in het werkveld staan in plaats van te denken dat u (politiek) gaat kunnen scoren door een maatregel door te duwen waar de leerkrachten, vakbonden, kinderen en hun ouders helemaal nog niet op zitten wachten! Er zijn een paar grote bezorgdheden die ik heb als mama maar ook als juf…

Als mama :

• Sta ik helemaal niet te springen om mijn kind té snel terug te sturen want wie geeft mij garanties?

•  Het gaat voor de kinderen veel traumatischer worden met alle veiligheidsmaatregelen die genomen moeten worden. Onze jongste zoon zit in het eerste leerjaar.  Hij mag dan eindelijk naar school, maar zal slechts de helft van zijn vriendjes zien want de klassen zullen in twee gesplitst worden.  Constant zal hij gewezen worden op het niet aanraken, ver van elkaar blijven, onmiddellijk de handen wassen, je mag gaan spelen maar niet samen en niet dicht bij elkaar, geen knuffels van de  juf, geen juf die hem even iets extra komt uitleggen.  Dit lijkt me allemaal erg confronterend en ook wat beangstigend voor hem. Om maar niet te spreken van de juffen die eventueel met handschoenen en mondkapjes  - wat hun recht is - voor de klas staan . Dat is traumatisch voor kinderen.

• Ik heb het gevoel dat omdat ze gaan starten met de lagere scholen. Dat mijn kind een soort proefkonijn is en dat zien wij als ouders niet zitten

• Hoe leg ik aan een 6-jarige uit dat hij niet mee mag naar de winkel, de babysit niet mag komen, hij niet op bezoek mag bij oma en opa, maar wel naar school mag om samen met zijn vriendjes te spelen?

Als juf : ik hoor veel voorstellen maar vraag me af of u, meneer Weyts als eens heeft stilgestaan bij de praktijk.

• Als juf kan/wil ik geen afstand houden van mijn kinderen

• Garandeert u mij dat het voor mijn gezondheid oké is ? We moeten allemaal in ons kot blijven maar leerkrachten mogen ineens wel terug gaan lesgeven …

• Na elke les al het materiaal ontsmetten : wie gaat dat betalen ? Wie gaat dat doen ? Beseft u wel hoe tijdrovend dit is ? En als een kind per ongeluk niest, moet de les dan onderbroken worden en eerst de lessenaar en al het materiaal ontsmet worden ?

• Vallen de zorgmomenten, die vaak één op één zijn, dan weg ? Hoe moeten we die dan aanpakken ? Want hoe kunnen we de kinderen goed bijsturen als we niet dichtbij mogen komen ?

• Geen enkel klaslokaal is groot genoeg om de kinderen ver genoeg uit elkaar te zetten – moeten we dan de klas in zoveel groepjes verdelen dat we om 5 uur ’s morgens moeten beginnen en pas om 8 uur ’s avonds kunnen eindigen ? Om dan nog niet te denken aan de tijd tussendoor voor het ontsmetten…

• Hoeveel leerkrachten gaan zich – uit terechte bezorgdheid om hun eigen veiligheid én die dan ook onrechtstreeks van hun gezin – niet ziek melden ?

• Wie voorziet mondkapjes, handschoenen, ontsmettingsmiddel voor de scholen die daar vaak het budget niet voor hebben? Gaat u dan zelf geld vrij maken hiervoor? Hoe lang gaan de scholen hier dan daadwerkelijk op moeten wachten? Uw fantastische verhaal met de computers voor de secundaire scholen voor minder bedeelde leerlingen loopt ook nog niet op wieltjes! En bestaan er dan geen sociaal moeilijke gezinssituaties bij kinderen in het lagere onderwijs?

Fijn dat u, meneer Weyts tijd maakt om bij nieuwsuitzendingen te zitten maar u zou beter ook eens tijd maken om – op veilige afstand – te praten met de mensen die er écht verstand van hebben, mensen die elke dag voor de klas staan. En meneer Weyts, hierbij nodig ik u uit om – zodra u de schooldeuren terug open zet - de eerste dag bij ons te komen mee draaien. 

Meneer Weyts, hopelijk neemt u deze woorden ter harte en denkt u héél goed na voordat u een beslissing neemt.

Een bezorgde juf & mama.