Correspondent Sven Tuytens in arme wijk in Madrid: "Mensen zeggen me dat ze al honger hebben geleden"
In Spanje duwen de coronamaatregelen sommige mensen zo diep in de armoede dat de angst om honger te lijden, groter wordt dan de angst om corona te lijden. Correspondent Sven Tuytens ging praten met Spanjaarden in de wijk rond Puente de Vallecas, in het zuiden van Madrid.
Coronamaatregelen duwen Spanjaarden de armoede in
In de wijk rond de Puente de Vallecas wonen maar liefst 230.000 mensen. "In dat gedeelte van Madrid wonen de mensen met de laagste inkomens. De mensen daar kunnen niet sparen en zitten nu al meer dan zeven weken in complete lockdown. Ze zijn voor honderd procent afhankelijk van solidariteit, voedselhulp en de voedselbank van Madrid. Ze vertelden me dat ze al honger hebben geleden."
In de pakketten die ze krijgen via de Voedselbank zit veel droge voeding zoals linzen, rijst, deegwaren, tomatensaus en olijfolie. "Maar ook schoonmaakproducten en zeep zitten erbij. Dat zijn echt luxeproducten voor die mensen. Men was bezorgd dat de mensen hun handen en kleren niet konden wassen. Verder krijgen ze ook mondmaskers."
(lees verder onder de foto)
Maar de overheid kan de vraag om hulp niet bijhouden. "Mensen die naar de sociale dienst bellen, worden nu doorgestuurd naar privéorganisaties, parochies of buurtcomités. Die buurtcomités krijgen leveringen van grote voedselbanken van Madrid, maar de vraag is daar zo hard gestegen dat ze binnenkort door hun stock zullen zitten. Ik heb met die mensen gesproken en in maart zorgden ze voor 150.000 mensen in Madrid, nu zijn er het al 190.000."
"De buurt rond Puente de Vallecas was de financiële crisis van 2008 nog niet te boven", vertelt Tuytens. "Mensen die toen hun job verloren, hebben nu nog altijd geen job. Ze moeten het hebben van allerhande klusjes of zijn poetshulp, maar dat zijn allemaal jobs die gestopt zijn door de lockdown. De mensen leven van dag tot dag en hebben geen financiële reserve."
Kinderen zijn nu een van de grootste zorgen. "Kinderen kunnen dit schooljaar niet meer naar school. Volgens een dame van het buurtcomite bleek al uit de crisis van 2008 dat het belangrijk is dat kinderen naar school gaan. Ze zijn daar zeker van één warme maaltijd die bovendien gratis is. Nu weten ze niet wat de kinderen eten en wat er met de kinderen gebeurt. Dat is een groot probleem: ook de sociale dienst heeft geen enkele controle over wat er achter de gesloten deuren gebeurt."
