Antwerpenaar die verdacht werd van kindermisbruik in Oeganda, overleden in gevangenis

De zeventiger had de Duitse nationaliteit, maar was als kind samen met zijn ouders uitgeweken naar Antwerpen. Toen hij in de jaren 2000 als toerist de Ssese-eilanden in het Victoriameer bezocht, werd hij naar eigen zeggen geraakt door de grote sterfte ten gevolge van seksueel overdraagbare aandoeningen in de hoofdplaats Kalangala. In een video op de website van Bery’s Place vertelt G., die in Vlaanderen een carrière als kinesist had opgebouwd, hoe ‘Bery’s Place’ in 2008 tot stand kwam.

“Ik wilde iets doen rond seksuele opvoeding en seksueel gedrag, omdat de mensen hier niet goed geïnformeerd zijn”, vertelt hij. “Ik was erg naïef: ik wist niets over ngo’s of de juridische structuren die nodig zijn om een opvangtehuis te runnen. We hebben enkel een huis gehuurd en dat wat opgeknapt. Het begon met twee vrouwen en daarna begonnen ouders hun kinderen te brengen, zelfs de politie bracht na verloop van tijd kinderen naar hier. Ik ben iemand die geen ‘neen’ kan zeggen, dus stukje bij beetje liep het huis hier vol.”

Onderzoeken

Al in 2009 ontstaan er geruchten over seksueel misbruik. Er is sprake van aanrakingen en van vaginale onderzoeken die G. zelf zou hebben uitgevoerd. In 2013 wordt G. een eerste keer voor de rechter gedaagd, maar de rechtszaak gaat niet door. Volgens Ingrid Dilen, de echtgenote van G., was dat omdat de openbare aanklager simpelweg zijn kat stuurde. Zij is formeel: “Alle vaginale onderzoeken die daar hebben plaatsgevonden, zijn uitgevoerd in coördinatie met een verpleegkundige.”

In februari 2019 valt de politie opnieuw binnen bij Bery’s Place. Het is Dilen zelf die op dat moment wordt gearresteerd. De vrouw bleef altijd in België wonen, maar reisde af en toe naar Oeganda. Enkele dagen later geeft ook G. zich aan. Het koppel wordt 48 vastgehouden en moet duizenden euro’s borg betalen om vrij te komen. “Ik werd enkel gearresteerd om te dienen als lokaas, zodat ze mijn man konden pakken”, zegt Dilen. “De borg betalen gebeurt in het corrupte Oeganda zonder betalingsbewijs.”

Huidkanker

In april van dat jaar wordt G. uitgenodigd voor verhoor en opnieuw opgesloten in de gevangenis. Hij moet terechtstaan voor acht aanklachten van kindermisbruik en 19 aanklachten van kinderhandel. De man is op dat moment al ernstig ziek: hij heeft huidkanker en een open wonde aan zijn gezicht. “Zijn halve gezicht was weg en de etter liep uit zijn mond. Toch hield het gevangeniswezen meermaals vol dat hij niet ziek was”, stelt Dilen.

De klachten tegen G. zijn gebaseerd op verklaringen van vrouwen die bij Bery’s Place verbleven. Eén van hen zei tegen een Oegandese krant dat G. haar ontmaagdde. Een andere vrouw sprak dat dan weer tegen. Hét bewijsstuk zou een videofragment zijn waarop G. te zien is tijdens het misbruik. “Die video bestaat niet”, zegt Dilen. “Ik heb hem in ieder geval nooit gezien en ik zou niet weten hoe hij gefilmd zou zijn. Bij de huiszoeking vroeg de politie meteen naar de camera. Er was geen camera, alleen een gat in het plafond van onze slaapkamer waar ooit een ventilator had gezeten. Iemand heeft verteld dat daar een camera in zat, wat gewoon niet juist is.”

Schadevergoeding

Volgens Dilen probeerde het koppel in 2017 overnemers te vinden voor Bery’s Place. “Mensen uit Oeganda”, vertelt ze. “Toen zij hier op bezoek kwamen, en zagen hoe we in België leven, dachten ze de Lotto gewonnen te hebben. Al bij het begin van de overname bleken ze te foefelen met de fondsen. Toen de relatie tussen ons en de overnemers verzuurde, dienden ze plots klacht in. De andere meisjes die hem nu beschuldigen, schreven ooit brieven om hem te bedanken. Ze hopen alleen op een fikse schadevergoeding. Ik sta nog steeds 1000 procent achter mijn man. Hij heeft nooit iemand misbruikt. Als dat wel zo zou zijn, was ik nooit bij hem gebleven.”

Op 22 april van dit jaar besliste het Hooggerechtshof in Oeganda dat G. vrij kon komen op borgtocht, mits betaling van 30 miljoen Oegandese shilling. In de praktijk komt dat neer op zo’n 8000 euro. Dilen was naar eigen zeggen bezig om de betaling rond te krijgen. Maar zover kwam het niet. G. overleed deze week ten gevolge van zijn ziekte. “Hij werd nooit veroordeeld, maar zijn proces werd gemaakt in de media”, zegt Dilen. “Ik ben het beu om me constant te moeten verdedigen. Ik durfde niet meer naar Oeganda te reizen, maar ik was graag bij mijn echtgenoot geweest toen hij heenging.” Wellicht wordt G. in Oeganda gecremeerd en worden zijn assen naar België gevlogen.