Damesworstelen en een van de beste films van Jan Verheyen: tv-tips die corona even doen vergeten

De economische klap van de coronacrisis leidt niet enkel tot omzetverlies, maar ook tot frustratie en persoonlijke drama's. Er is harde kritiek op de overheid, van topondernemers tot kleine zelfstandigen. Veel bedrijven vechten voor hun toekomst en proberen zich aan te passen aan de nieuwe realiteit. In Plopsaland hopen ze op een snelle, veilige start: "Een boomstammetje tussen laten, zodat je per 'bubbel' veilig kan gebruikmaken van de attractie." Plezier maken in een anderhalvemetersamenleving. Sommige bedrijven blijven gewoon draaien, bij andere zorgt corona voor een meerverkoop, maar heel veel bedrijven dreigen ook kopje-onder te gaan. Het lijkt een 'survival of the fittest' te worden. Wat brengt de toekomst? Hoe bereidt professor Erika Vlieghe (foto) de exit uit de lockdown voor? Hoe pakken we een eventuele tweede lockdown aan? 'Pano' meet de impact van het coronavirus op de economie.

Eén, 20.45 uur

Dementie, en meer bepaald de ziekte van Alzheimer, wordt door de Wereldgezondheidsorganisatie gezien als één van de belangrijkste ziektes (en uitdagingen) van deze tijd. Een remedie is er vooralsnog niet, wat maakt dat het des te belangrijker is om de zorg zo optimaal mogelijk te maken. Maar hoe zorgen we voor onze ouderen als we zelf niet kunnen zorgen, of als het systeem in ons land die zorg niet meer voldoende aanbiedt? In deze aangrijpende documentaire trekt de Belgische regisseur Kristof Bilsen - die zelf zijn moeder verloor aan alzheimer - naar de Thaise stad Chiang Mai, waar zich een uniek verzorgingstehuis bevindt. Het luxueuze Care Resort richt zich specifiek op Europeanen die lijden aan de ziekte van Alzheimer. Ter plaatse worden de bewoners door Thaise verzorgers intensief en liefdevol begeleid in de laatste fase van hun leven. De documentaire vertelt zowel het verhaal van een Thaise verpleegster als dat van een Zwitserse patiënte die lijdt aan jongdementie en zich opmaakt om naar Thailand te vertrekken. Een gelaagd relaas over de moeilijke beslissingen die we nemen voor onze geliefden. Brandend actueel ook, net nu er zich in de woonzorgcentra van ons land stille rampen afspelen.

NPO 2, 22.50 uur

We zijn eindelijk toegekomen aan het bingen van dit vlaggenschip van de nieuwe streamingdienst Apple TV+, die eind vorig jaar werd uitgerold. 'The Morning Show' speelt zich af op de burelen van een Amerikaans televisiestation waar de betrokken hoofdpersonages meewerken aan een ontbijtshow. De serie begint in volle hectiek als blijkt dat de mannelijke ervaren presentator Mitch Kessler (Steve Carrell, rechts) van seksuele wandaden wordt beticht en onmiddellijk mag opkrassen. Zijn vrouwelijke copresentator Alex (Jennifer Aniston, links) blijft geschokt achter en moet voor de camera puinruimen. In het machtsspel dat ontstaat na het vertrek van Kessler wordt de onbeduidende verslaggever Bradley Jackson (een heerlijke Reese Witherspoon) handig ingelijfd. In die dampende puinhoop pogen de vrouwen de zaken naar hun hand te zetten - precies zoals in het echte leven, dus. Entertainende reeks met veel girlpower en grappige oneliners, al hadden we er toch iets meer van verwacht. De sterrenparade (met Jennifer Aniston voorop), het fenomenale budget van 150 miljoen euro en het uit het leven gegrepen #MeToo-thema in de mediawereld kunnen niet voorkomen dat 'The Morning Show' naar het einde toe wat begint te kabbelen.

Apple TV+

Na 'De Zaak Alzheimer' is het de beurt aan 'Dossier K.' om in drie hapklare brokken geserveerd te worden op woensdagavond. Net als die eerste film is ook de opvolger uit 2010 een stevige, op Amerikaanse leest geschoeide suspensethriller vol viriele actiescènes. 'Dossier K.' vertelt het verhaal van een regelrechte clanoorlog in het Albanese milieu, maar besteedt ook veel aandacht aan de morele en juridische complexiteit van de strijd tegen de georganiseerde misdaad. De rivaliteit en de animositeit tussen Vincke (Koen De Bouw) en Verstuyft (Werner De Smedt) aan de ene kant en ex-rijkswachter De Keyser (Filip Peeters) en procureur Bracke (Jappe Claes) aan de andere kant, zijn persoonlijker geworden, en dat zorgt voor extra dramatiek en spankracht. Prima Vlaamse policier en één van de beste films van Jan Verheyen.

Eén, 21.25 uur

Al drie seizoenen lang geeft deze Netflix-reeks een vermakelijk inkijkje in een subcultuur die te bizar lijkt voor woorden, maar wel degelijk echt heeft bestaan: de vrouwelijke worstelaars van de Gorgeous Ladies of Wrestling (GLOW). Halverwege de jaren tachtig was showworstelen van mannen én vrouwen immers dermate populair dat er tv-programma's aan werden gewijd. Geknipt materiaal voor een nostalgische ode in 2020, een jaar waarin we meer dan ooit naar de onbezorgde eighties lijken te snakken. Centraal staat Ruth Wilder, een werkloze actrice die het te hoog in haar bol heeft en bij gebrek aan werk in de worstelring eindigt als de zogenaamd Russische 'Zoya the Destroya'. Voornaamste rivale is haar voormalige vriendin Debbie Eagan, die Ruth niet kan vergeven dat ze is vreemdgegaan met haar man. Worstelpartijen binnen én buiten de ring, dus. In het meest recente derde seizoen is het clubje van Los Angeles naar Las Vegas verhuisd, waar ze drie maanden lang een show verzorgen in een casino. Veel aandacht is er voor de relatieperikelen van de dames, wat van 'Glow' steeds meer een soap maakt waarin personages vaker over hun gevoelens praten dan elkaar op lachwekkende wijze tegen de touwen te smijten. Dat is overigens geen ramp, want de worstelpartijen in de serie zijn na drie seizoenen al net zo voorspelbaar geworden als ze in de jaren tachtig waren. Het maatschappijkritische randje van de eerste twee seizoenen is er wat af, maar met dezelfde spitse dialogen, sexy latexpakjes en glamrock blijft 'Glow' een binge-waardig beestje.

Netflix