De altijd zo flamboyante, ad remme Boris Johnson delft plots stamelend het onderspit

Het is niet voor niets dat cabaretiers ervoor passen via livestream op te treden. Of in een theater waar vanwege alle nieuwe maatregelen nog maar een handjevol mensen naar binnen mag. Een grap heeft een lach nodig, anders is het geen grap.

Dat is exact de energie die Boris Johnson momenteel mist. 

Sinds hij na zijn ziekbed weer terug is als premier, worstelt hij in het Britse Lagerhuis met zijn directe tegenstander Keir Starmer, de nieuwe leider van Labour. En in de drie worstelpartijen die er tot nu toe tussen die twee zijn geweest, won Starmer met verbluffend gemak. Zelfs de Daily Telegraph, de krant die Johnson altijd bewierookt, omschreef hoe de premier in de debatten “als een Duplo-trein uit elkaar werd gehaald door Starmer”. 

Waar was de goed gebekte, ad remme, scherpe en humoristische Johnson? De enige politieke celebrity van het Verenigd Koninkrijk, die met zijn flamboyante stijl zo veel kiezers om zijn vinger wist te winden bij de laatste verkiezingen in december? 

Een belangrijk verschil is dat het Lagerhuis vanwege de corona-maatregelen nagenoeg leeg is. Daar waar Johnson voorheen, gesteund door 360 partijgenoten, wist dat zijn uithalen naar Labour op luid gejoel konden rekenen, is het parlement nu een plek waar je de klok kan horen tikken. Humor slaat volledig dood. Dat altijd zo gevaarlijke wapen is plotsklaps uit Johnsons arsenaal gerukt.

Ook heeft Johnson nog niet de energie die hij had voordat hij op de intensive care belandde. Op zich ook niet verwonderlijk, na zo'n heftige periode. Hij laat de meeste coronapersconferenties in Downing Street, er is er elke dag eentje, over aan andere ministers. En ook zijn tv-toespraak afgelopen zondag, waar ruim 27 miljoen Britten naar keken, was van te voren opgenomen. Live durfde hij dat nog niet aan.

Hardop suggereerden Conservatieve insiders anoniem in de media dat de premier te vroeg weer aan het werk is gegaan. Elke dag die een patiënt op de intensive care doorbrengt zou normaal gesproken een week rust moeten betekenen, zo luidt een vuistregel. Johnson keerde ondanks vier ic-dagen na twee weken alweer terug in Downing Street. Hij kon de immense druk om als premier het land in crisis weer te leiden niet weerstaan.

Starmer is slimmer dan zijn voorganger

Maar daarnaast is zijn tegenstrever Starmer beduidend slimmer in zijn aanpak dan zijn voorganger Corbyn. Starmer confronteert de premier voortdurend met details, iets waar Johnson al sinds mensenheugenis niet veel mee opheeft. Hij is de man van grote lijnen, gaf adviseurs al eens de opdracht vooral geen dikke dossiers bij hem achter te laten. Liefst de kern op een A4'tje graag. 

Starmer citeert, als voormalig advocaat, graag uit overheidsstukken, vergelijkt die citaten met uitspraken van Johnsons eigen ministers en constateert discrepantie. Met een vergrootglas struint hij voetnoten af, lijkt het, op zoek naar een nieuwe stok om mee te slaan. Hij opereert uiterst beschaafd, verheft amper zijn stem en toont zelfs respect voor de premier in zijn vraagstelling. 

Maar onder zijn laagje beschaving weet hij dat hij Johnson voortdurend de ene linkse directe na de andere uitdeelt. Want er komt vooral onduidelijk gestamel terug. De premier antwoordt slechts in vage algemeenheden, iets wat elke tv-kijker direct ziet en voelt. 

En hoewel er helemaal niet zo veel Britten naar parlementaire debatten of het vragenuurtje kijken, zorgt het wel voor onrust in Westminster. De Financial Times meldde dat Johnson wil proberen vanaf volgende week toch weer zo veel mogelijk parlementariërs in het Lagerhuis te krijgen. Een idee waar de Speaker, de Lagerhuisvoorzitter, zeer huiverig voor is, gezien de afstand die iedereen op de groene bankjes dient te bewaren.

Maar Johnson wil zijn thuisvoordeel terug. In de hoop dat dat hem de energie geeft om komende week niet weer van Starmer te verliezen.