Vlaamse werknemers schatten de kans op een burn-out binnen het jaar momenteel kleiner in dan drie jaar geleden. Dat blijkt uit onderzoek van de KU Leuven, de UGent, de VUB en Odisee Hogeschool waarover Het Laatste Nieuws maandag schrijft.

Voortdurend thuiswerken met jengelende kinderen in de buurt, het is het ‘ideale’ scenario om een burn-out te ontwikkelen. Dat was de teneur de afgelopen weken. Maar al die doemberichten zijn wat overdreven, concludeert onderzoek bij 2.456 Vlamingen die minstens vier dagen per week aan het werk bleven. Het gaat om bedienden en ambtenaren, mannen en vrouwen, van verschillende leeftijd en binnen diverse sectoren.

Waar in 2017 ongeveer 12 procent van de Vlamingen ervoor vreesde binnen het jaar een inzinking te krijgen, ligt dat percentage momenteel op 9,4 procent. Ook op langere termijn ziet de tendens er niet slecht uit, legt professor Ralf Caers (KU Leuven) uit. ‘18,4 procent vreest de komende vijf jaar risico te lopen, terwijl in 2017 nog 26,1 procent er zo over dacht’, stelt hij. ‘Het kan niet de bedoeling zijn werknemers angstiger te maken voor de toekomst dan nodig.’

Bemoedigend

Toegegeven, er zijn uiteraard werknemers die het lastiger hebben. Al zijn dat vooral mensen die net niet kunnen thuiswerken. ‘Wie vandaag bijvoorbeeld in een warenhuis werkt, voelt extra belasting’, zegt Caers. ‘31,2 procent zag de werkdruk stijgen tijdens deze coronacrisis.’ De professor voegt daar onmiddellijk aan toe dat bijna 70 procent van de ondervraagden aangeeft dat de werkdruk dezelfde is gebleven of is afgenomen.

Bovendien is er het belangrijke verband tussen de werkdruk en de verwachting om een burn-out te ontwikkelen. ‘De werknemers met een hogere werkdruk trekken de cijfers sterk omhoog. De groep van wie de werkdruk gelijk bleef of daalde, vreest amper voor een burn-out. En acht op de tien werknemers die wel druk voelen, denken in de verste verte niet aan een inzinking. Dat is bemoedigend’, besluit Ralf Caers.