Direct naar artikelinhoud
InterviewSaskia de Coster

‘Op de grens tussen wetenschap en kunst’: Saskia de Coster wordt ‘writer in residence’ aan de KU Leuven

Saskia de Coster.Beeld Bob Van Mol

Saskia De Coster gaat binnenkort aan de slag als writer in residence bij de KU Leuven. De schrijfster van Eeuwige roem en Nachtouders is daarmee de eerste die deze functie bekleedt. Wat houdt dit in? En waarom is dit zo belangrijk? 

Wat zal u precies doen aan de universiteit? 

“Ik zie mezelf niet als leerkracht en heb me ook voorgenomen om dit nooit te worden. Mijn nieuwe functie ga ik dus als een soort mentor benaderen. Op die manier wil ik studenten begeleiden in hun creatief schrijfproces. Dat zal vooral zijn door mee te lezen, te schrijven en te sturen waar ik kan. Ik merk wel dat er de misvatting is dat schrijven vanuit je binnenste moet komen. Daar is een deel van waar ja, maar het moet ook verstaanbaar zijn en een vorm hebben. Mijn lessen zullen dus niet draaien rond het stileren van emotionele brokstukken. Ik probeer gewoon om mijn eigen ervaringen over te brengen. 

“Ook debatten over de toekomst van literatuur wil ik een podium geven. Er ontwikkelen zich namelijk steeds nieuwe mengvormen. De muziek van Kendrick Lamar bijvoorbeeld. Voor mij is dat gewoon orale literatuur. Zelfs het immens populaire TikTok kan hier een rol in hebben. Op manier als deze wil ik met een open blik bekijken waar de literaire wereld naartoe gaat. Het is aan de nieuwe generatie om die mee te vormen.”

Er staat ook al een wetenschappelijk experiment in de startblokken.

“Klopt. Ik vind het zelf zeer interessant om die grens tussen kunst en wetenschap af te tasten. Neem nu een sportprestatie. Die kan je op duizenden manieren analyseren. Dat lijkt me ook mogelijk met literatuur. Je kan onderzoeken welke woorden je gebruikt, welke associaties je maakt en welke stoffen er vrijkomen in je hoofd tijdens dit hele proces.

“Zelf doe ik vaak aan hardlopen. Daarbij heb ik gemerkt dat ik na mijn loopsessie veel langer aan één stuk door kan schrijven. Mijn concentratievermogen lijkt ook veel langer. Ik wil dus onderzoeken hoe dit in elkaar zit en of dit in verband staat met elkaar. In Leuven heb je jaarlijks de 24-urenloop, dus dat is meteen een goed platform om zo’n experiment te lanceren. Ik hou wel van dat interdisciplinaire.”

U bent zelf alumnus Germaanse talen. Miste u het creatief schrijven in uw eigen opleiding?

“Ja, Ik was al vrij vroeg met schrijven bezig. Merkwaardig genoeg was de enige periode waarin ik niet schreef die tijdens mijn studies. Dat komt omdat ik die theoretische kant zo overdonderend en verpletterend vond. Als student had ik vaak het gevoel dat ik een boekenkast over mezelf kreeg uitgekieperd, terwijl het creatief schrijven zelf achterwege bleef. Het voelt dus wel fijn dat ik die leemte nu kan opvullen met creatief schrijven. Aan buitenlandse universiteiten is dit vak al een traditie, maar in België staat dit nog in zijn kinderschoentjes. 

“Er zullen altijd de traditionele thema’s zijn. Degene die ik in mijn opleiding had, zijn er nu nog steeds. Maar het is belangrijk dat er een brug gevonden wordt tussen de klassieke en moderne vormen en technieken. Daarom juich ik dit zo toe. Creatief schrijven is een manier om wat je in je hoofd hebt naar buiten te brengen, een soort overtuigingskracht die je op papier leert zetten. Dit lijkt een reddingsmiddel om de literatuur levend te houden.”