Dat wielertoeristen vaak geen bel hebben omdat ze die volgens uitbaters van fietsenzaken ‘niet mooi vinden op de strakke fiets’, is al jaren aan de gang. ‘Bij de helft moeten we er geen installeren’, klinkt het bij fietsen Jowan in Kluisbergen. Maar nu er door de coronamaatregelen extra veel joggers, wandelaars of fietsers op onze jaagpaden of kleine wegen komen, leidt dat wel voor nieuwe wrevel.

Op de sociale media doken de voorbije dagen enkele fietsbeldiscussies op met ‘hey’, ‘hup’ of ‘yow’ roepende wielertoeristen in de hoofdrol. En ook de burgemeester van Deinze deed al een oproep om zeker een bel op de fiets te monteren. ‘We kennen die discussie en het is een moeilijke kwestie’, zegt Frank Glorieux die ceo is van Cycling Vlaanderen, de bond voor zowel competitierenners als recreanten en jeugd. ‘Want het gaat hem heus niet alleen over schoonheid hoor. We merken namelijk ook dat er soms agressieve reacties komen wanneer wielertoeristen die wél een bel hebben, die gebruiken. Dan krijg je er is toch plaats genoeg te horen of een boze blik te zien. Dat kan ook de bedoeling niet zijn. Daarom dat sommigen - ik ook - dan weer eerder geneigd zijn om pardon te roepen wanneer we willen inhalen. Dat lijken mensen sympathieker te vinden. Let wel, wij raden als federatie zeker aan om een bel te hebben, omdat het verplicht is. Maar het is dus niet zo simpel als koop er een en gebruik ze. Voor iedereen goed doen, is zelfs mét een bel moeilijk.’

58 euro boete

Werner De Dobbeleer van VSV beseft dat. ‘Vandaar ook de oproep om je gezond verstand te gebruiken bij het bellen. En die vraag geldt voor alle fietsers hoor.’

Of de wet eigenlijk niet zegt wanneer het zeker moet en wanneer niet? ‘De wegcode zegt dat je de bel moet gebruiken om andere mensen te waarschuwen. Maar dat is een regel die niet zo praktisch in te vullen valt. Je kan inderdaad niet constant voor iedereen bellen, dan leidt dat tot wrevel. Zeker als er plaats genoeg is. Het is dus kunst om die regel op een sociale manier in te vullen. Zie je dat mensen mogelijk gaan schrikken, bel dan eens. Of wanneer je zwakke weggebruikers zoals kinderen voor je ziet. Maar gebruik je bel niet om een stuk van de weg op te eisen, dan leidt het wel tot agressieve reacties. Zie je dat mensen voor je over de breedte van de weg stappen, vertraag dan, bel even en steek ze veilig voorbij. Een vriendelijke ‘merci’ maakt het helemaal af. Dat lijkt me de beste tip over hoe je moet omgaan met de bel. Naast natuurlijk het feit dat je er één moet hebben.’

En wie er toch geen koopt, kan in principe op de bon vliegen. ‘Dat is een boete van 58 euro’, zegt De Dobbeleer. ‘Daar kun je toch al een mooie bel voor kopen. Meerdere zelfs.’