Verdacht van fraude, omkoping én corruptie: proces van start tegen Israëlische premier Netanyahu

Begin dit jaar probeerde premier Netanyahu nog te schermen met zijn politieke onschendbaarheid maar hij ving bot in het Israëlische parlement. Het plan om een wet te stemmen die hem juridisch uit de wind zou zetten, werd afgevoerd, nadat was gebleken dat hij geen meerderheid zou halen. Netanyahu probeerde zelfs om vanwege de coronacrisis de rechtbanken tijdelijk lam te leggen, wat mislukte.

De drie dossier tegen de Israëlische premier kregen elk een naam: Case 1000, Case 2000 en Case 4000. Rode draad volgens de onderzoekers is dat premier Netanyahu zich liet omkopen en schuldig is aan fraude. De onderzoekers beschikken over een pak getuigeverklaringen, audio-opnames en tientallen dozen met documenten. 

CASE 1000

AANKLACHT: Netanyahu zou luxecadeaus hebben gekregen van Hollywood-tycoon Arnon Milchan en de Australische zakenman James Packer in ruil voor politieke hand- en spandiensten. Volgens de politie is de premier hier onder meer schuldig aan omkoping en fraude. Netanyahu zou voor 230.000 euro aan champagne, sigaren, sieraden en kledij hebben gekregen. Hij volgde de procedures niet die gelden bij het ontvangen van cadeaus. Netanyahu zou ook op de hoogte zijn geweest dat zijn directe familie cadeaus ontving.

VERDEDIGING: Het is juridisch niet verboden om cadeaus te aanvaarden, zegt team-Netanyahu. Netanyahu had bovendien geen weet dat zijn familie ook cadeaus ontving, laat staan dat ze om die cadeaus hebben gevraagd. Volgens Netanyahu zijn hij en Milchan vrienden, en gaat het om cadeaus tussen vrienden. 

CASE 2000

AANKLACHT: Netanyahu zou met een uitgever de afspraak hebben gemaakt om de vleugels te knippen van een concurrerende krant, in ruil voor positieve berichtgeving. Verkiezingen staan voor de deur en Netanyahu kan wat goeie pers gebruiken. Pikant detail: de krant die Netanyahu wil kortwieken, is eigendom van zijn vriend Sheldon Adelson. Volgens de onderzoekers is premier Netanyahu ook hier schuldig aan poging tot fraude en omkoping.

VERDEDIGING: Volgens Netanyahu was het nooit zijn bedoeling dat de deal zou doorgaan. Het ging maar om een drukkingsmiddel. Aangezien de deal niet is doorgegaan, kan er geen sprake zijn van poging tot fraude. Volgens Netanyahu moeten politici en uitgevers en journalisten vrij met elkaar kunnen spreken. Over een omstreden opname van een gesprek met een zakenman in Case 2000 zegt hij dat het gesprek "maar om te lachen was". 

CASE 4000

AANKLACHT: Zakenman en persoonlijke vriend Shaul Elovitch van telecombedrijf Bezeq krijgt hulp van Netanyahu, op dat moment minister van Telecommunicatie, voor een telecomlicentie in ruil voor cadeaus en een positieve berichtgeving op een invloedrijke Israëlische nieuwssite. Volgens de politie is premier Netanyahu schuldig aan omkoping en fraude.

VERDEDIGING: Volgens Netanyahu is er geen bewijs dat hij iets te maken zou hebben met een deal tussen telecombedrijf Bezeq en de politieke berichtgeving op de site. Mocht dat toch zo zijn, dan handelde Netanyahu alleen omdat hij het "evenwicht in de berichtgeving" wilde herstellen. 

In Israël staat tot tien jaar gevangenis voor omkoping en tot drie jaar voor fraude en corruptie. Maar verwacht niet dat het snel tot een uitspraak zal komen.

Israëls voorgaande premier werd overigens ook al veroordeeld voor corruptie. Zijn rechtszaak begon in 2009, terwij hij pas werd veroordeeld in… 2016. Premier Netanyahu heeft altijd volgehouden dat de hele zaak tegen hem "als een kaartenhuisje in elkaar zal vallen". Vanaf vandaag zal hij dan toch vooral de rechter daarvan moeten proberen te overtuigen. 

Benjamin Netanyahu is een politieke overlever die blijkt zich uit de meeste benarde situaties een weg te kunnen terugvechten. Verkiezingscampagnes, covid-19, of een op maat geschreven wet kunnen Netanyahu extra tijd kopen. Het lijkt erop dat de Israëlische premier nu wel een politieke gevecht op leven en dood voert. Als hij deze strijd verliest, zou hij ook wel eens zijn vrijheid kunnen verliezen.