Op 4 oktober 2010 beviel een vrouw uit Bredene in het Henri Serruysziekenhuis in Oostende van een zoon. Om de onderwaterbevalling sneller te laten verlopen, had gynaecologe V.D. het zogenoemde knuffelhormoon oxytocine ingespoten. De baby bleek een zwaar hersenletsel te hebben en werd onmiddellijk na de geboorte voor reanimatie overgebracht naar de intensive care. N. stierf uiteindelijk op 9 oktober in het AZ Sint-Jan in Brugge.

Volgens hun advocaat kreeg de vrouw door de inspuiting van de oxytocine zo’n zware contracties, dat het jongetje bijna werd dood gedrukt in de baarmoeder. De gynaecologe en haar advocaat menen dat er andere mogelijkheden zijn en vroegen de vrijspraak in plaats van de acht maand cel die ze in eerste aanleg kreeg. Het hof vroeg in september vorig jaar het college van deskundigen om meer toelichting. Het college bleef erbij dat het toedienen van oxytocine in de spieren een risico inhoudt dat het te veel weeën teweeg brengt. Daarom is het aangewezen het intraveneus -dus via een katheder- in te spuiten, dat oordeelde ook de Wereldgezondheidsorganisatie WHO in het verleden. Net als in eerste aanleg werd de vrouw schuldig bevonden voor de onopzettelijke doding van de baby. Maar het hof sprak wel enkel een eenvoudige schuldigverklaring uit en geen straf. De feiten dateren immers al van 2010 en daar hield het hof rekening mee.