Allemaal Amerikaan: oog in oog met Ike Christian Lee Go, verpleger op intensieve zorg in New York
Geregeld laat onze correspondent in de VS een gewone man of vrouw in Amerika aan het woord. Soms zijn ze wit, soms zijn ze zwart, geel of bruin of nog anders gekleurd. Maar wel allemaal Amerikaan. Deze week: het verhaal van Ike Christian Lee Go.
Hij is 33 jaar, en verhuisde tijdens de coronacrisis in de VS van Las Vegas naar New York om er te werken als verpleger op de afdeling intensieve zorg van het Interfaith Medical Center in Brooklyn. Maak kennis met Ike Christian Lee Go.
Ike werd geboren in Detroit uit Filipijnse ouders. Een deel van zijn grootouders is van Chinese afkomst. Zijn moeder heeft altijd gehoopt dat hij dokter zou worden, net zoals zij. Maar Ike hield meer van verpleegkunde.
Naast een vaste baan als traumaverpleger in Las Vegas, werkt Ike Christian Lee Go geregeld in rampgebieden als vrijwilliger. Zo hielp hij mee na de aardbeving in Haïti in 2010, en was hij eerder dit jaar nog in Australië bij de hulpverlening tijdens de historische bosbranden.
Nu staat hij in de frontlinie bij de bestrijding van het coronavirus in de VS. Hij kwam naar Brooklyn, omdat in het ziekenhuis waar hij werkt 80 procent van het medisch personeel ziek thuis is. New York smeekte om hulpverleners van elders in de VS. Ike is er dus één van.
Ike is genoemd naar de vroegere Amerikaanse president uit de jaren 50, Ike Eisenhower. Ike probeert het leed en de ellende die hij ziet in het ziekenhuis te vergeten door het beoefenen van yoga, of door te gaan rennen of fitnessen, en veel te slapen.
Oog in oog met Ike Christian Lee Go.
Allemaal Amerikaan
VRT-correspondent Björn Soenens komt op zijn reportagereizen dwars door Amerika veel gewone Amerikanen tegen. Ieder heeft zijn of haar verhaal en onze man tekent dat verhaal graag op. De korte video's (gefilmd door Daan Wallis) over al die verschillende Amerikanen zijn min of meer een staalkaart van Amerika: een doorsnee van die enorme diversiteit aan mensen.
Hoe staat het land ervoor? Wat denken gewone Amerikanen? Waar dromen ze van? Wat hopen ze voor zichzelf en voor hun land? Hoe kijken ze naar hun eigen leven? Terwijl ze recht in de camera kijken, luchten ze hun hart. Bijna altijd worden ze lukraak op straat aangesproken, zonder voorkennis over wie ze zijn. Hun openhartigheid is vaak verbazingwekkend. Hun verhalen vormen een echte volksgeschiedenis van de VS.