Niet alle horecazaken in Oost-Vlaanderen heropenen maandag: “Wij blijven dicht, deze regels zijn niet haalbaar”

Jan Raepsaet van restaurant Raposa in Melle wacht op een latere versoepeling om te heropenen. De regels nu zijn te streng, vindt hij. Want, bedienen en afruimen moet door verschillende mensen gebeuren. Plateaus moeten ontsmet worden, het personeel aan de afwas mag niet in de keuken komen… Dat betekent dat er meer mensen aan de slag moeten en dat is financieel niet haalbaar. 

“Door de afstand tussen de tafels zullen we maar 20 klanten kunnen binnenlaten in plaats van 54 vóór de coronacrisis. Voor zo’n klein aantal klanten kan ik geen 5 werknemers inzetten”, klinkt het bij Raepsaet. “Het is niet betaalbaar. We hebben een lange smalle zaak, waardoor we niet overal 1,5m afstand kunnen garanderen, en daarom kunnen we maar zo weinig klanten binnenlaten. Als de regels versoepelen wordt het makkelijker om meer te laten doen door dezelfde mensen, en kan ik mijn twee werknemers toch laten komen. De anderen zijn zelfstandig of mensen met een flexi-job, en die kunnen aan het werk wanneer het echt nodig is. Momenteel kan ik de afhaalmaaltijden maken en afleveren op mijn eentje.” 

In Waarschoot, bij Lievegem, houdt ook Michiel Claeys van café Den Durpel de deuren ook maandag dicht. Den Durpel is een toogcafé met één lange bar en maar enkele tafels. “De toog is net een onderdeel van de beleving. De mensen komen hier letterlijk aan de toog hangen voor een speciaal biertje of koffietje. We zijn nu aan het bekijken of we de zomer kunnen overbruggen op een andere manier. We hebben onlangs wel met geschenkboxen gewerkt, samen met twee andere horecazaken, en dat was een groot succes, maar daar red je ’t niet mee. We zoeken nu een oplossing om toch klanten te kunnen ontvangen, desnoods buiten of op een andere locatie. Ook het gemeentebestuur denkt mee na over mogelijke oplossingen”, vertelt Claeys.  

Andere zaken zien het niet zitten om geld te pompen in tijdelijke veiligheidsmaatregelen. “Ik zie het niet meteen zitten om te investeren in bijvoorbeeld plexiglas om over een paar weken te horen dat het allemaal niet meer nodig is. Want als ik al die kosten doe voor die maatregelen, de brouwer, de huur en personeel, en ik mag maar weinig klanten binnenlaten, dan brengt het allemaal niet echt op hé,” zegt Tineke van danscafé Den Heilighen Gheest in Aalst. 

Enkele andere zaken twijfelden lang over een heropening en geven het nu nog één laatste kans. Johan De Keyser van café Brouwershuis in Zulte wil kijken of hij uit de kosten raakt. Als dat niet het geval is, dan sluit hij het café helemaal. “Ik weet nu al dat ik maar één derde van mijn normale omzet zal hebben als het café weer opent. Intussen blijven de vaste kosten wel lopen. Ik kocht al voor 600 euro aan ontsmettingsmateriaal, ik betaal meer dan 1000 euro huur, en heb nog maandelijks meer dan 1.000 euro vaste kosten. Ik zal 3 tot 6 maanden proberen mijn café open te houden, maar als ik vaststel dat het te moeilijk is om wat uit de kosten te geraken, dan kan het zijn dat we het café definitief sluiten. Of het kan ook zijn dat mijn vrouw het café alleen openhoudt en dat ik een andere job zoek, deeltijds of voltijds. Na 14 jaar zelfstandig geweest te zijn, ga ik niet opnieuw voor een baas kunnen werken, maar misschien kan ik toch als zelfstandige pakjesbezorger worden. Ik rijd graag met de auto, en dat zie ik wel nog zitten.”