Waarom Tom Waes stopte met roken: “Vroeger een pakje per dag, nu mis ik het zelfs niet”

Tom Waes was in Japan toen de coronacrisis uitbrak, om er zijn nieuwe ‘Reizen Waes’-special te filmen. “Toen wij landden, waren Chinezen al niet meer welkom: in Tokio en vooral in Kyoto lagen de straten er maar verlaten bij door het gebrek aan Chinese toeristen”, vertelde hij recent nog in De Morgen. “Toen we richting Hokkaido trokken, het grote noordelijke eiland, ontplofte het écht. De noodtoestand werd afgekondigd. We vlogen terug naar Tokio, en in vijf dagen was die stad totaal veranderd”. Wij waren opeens de enige vier mensen zonder mondmasker in die hele metropool. De deuren van de winkels stonden open, zodat je niet aan de klink hoefde te komen. Overal stond er zeep en ontsmettingsmiddel. Op hotel mocht je je ontbijt niet zelf opscheppen... Wij hebben daar toen smakelijk om gelachen: ‘Allez jong, wat een overdrijvers!’”

“Viroloog Marc Wathelet was volgens Maggie De Block een dramaqueen”, aldus nog Tom Waes, “en ik was het daar niet mee oneens. Een paar dagen later viel de eerste dode in België. En toen waren het er acht, en dan twaalf... Dan slaat de stemming natuurlijk snel om.”

Of Tom nooit bang geweest is om corona te krijgen in Japan? “Nee, maar het zou wel kunnen dat ik het daarvóór al heb gehad”, zegt hij. “In november zijn mijn vriendin Mieke en ik mijn zoon gaan bezoeken in Hongkong, toen daar volop massamanifestaties waren. We zijn in zo’n betoging terechtgekomen. Terug thuis begon ik de longen uit mijn lijf te hoesten. Omdat ik er een pakje sigaretten per dag doorjoeg, dacht ik dat het daaraan lag. Mieke was doodziek – keelpijn, hoofdpijn, koorts – en heeft twee mensen aangestoken.”

“Later lazen we dat corona in november of december al in België zou kunnen geweest zijn: toen ging ons licht branden”, aldus nog Tom. “We gaan dat nooit zeker weten. Het goede is dat ik door de weerslag van Hongkong effectief gestopt ben met roken. Intussen ben ik dat roken hélemaal vergeten. Zelfs nu. Ik denk echt dat ik er vanaf ben.”

Van de quarantainemaatregelen werd Tom Waes naar eigen zeggen niet slechtgezind of zo: “Dat valt ongelooflijk goed mee. Doordat alles stopt, heb ik tijd om na te denken, en merk ik in wat voor een ratrace ik zat. Wat ik het meest mis in de lockdown? Mijn kinderen. Ze zijn gelukkig in de buurt.”

Toms zoon is vanuit Rotterdam terug naar hier gekomen voor de rest van de zomer. En zijn dochter was in Parijs voor een stage van vier maanden. Tot Macron opeens zei dat het land diezelfde dag nog om middernacht zijn grenzen zou sluiten. “Ik ben toen om halfvier ’s nachts in mijn auto gekropen”, aldus Tom. “Om acht uur stond ik in Parijs en om kwart voor twaalf reden we de Belgische grens over.”

“Je kinderen en je ouders niet kunnen vastpakken: dat is erg”, gaat Tom verder. “Zeker omdat wij recent in de familie een sterfgeval hebben gehad – niet door corona, voor de duidelijkheid. We reden allemaal apart naar het huis van de overledene. Iedereen stond te wachten op de begrafenisondernemer, iedereen had verdriet, maar niemand mocht de ander vastpakken... ”

Tom Waes maakt zich kwaad om grote drukte in supermarkt: “Groenten betasten, op 30 cm van mij komen staan, met twee winkelen...: dit kan echt niet!”

Tom Waes maakt ‘Reizen Waes’-special in Japan: “Ik voelde me een olifant in een porseleinwinkel”