Laura Tesoro: ‘Als ik kort door de bocht zou gaan, zou ik zeggen: ik heb nergens spijt van’

1. Hoe oud voelt u zich?

“Fjoew, ik vond dat al meteen een doordenker omdat ik me eigenlijk wel ouder voel dan ik ben. Ik zou zeggen 27, een beetje ouder maar nog net niet mega­volwassen.

“In vergelijking met leeftijdsgenoten voel ik me ouder omdat ik al heel lang werk, al heel lang niet meer studeer en ook al heel lang niet meer thuis woon. Sinds mijn achttiende ben ik zelfstandige, op mijn negentiende ben ik het nest uitgevlogen, ik leid dus al langer een ander soort leven.”

2. Wat vindt u een kenmerkende eigenschap van uzelf?

“Vastberadenheid en durf. Want om zo jong zelfstandige te worden en bepaalde stappen te zetten, moet je wel risico’s nemen. Soms loop je natuurlijk ook tegen de lamp, maar ik ben wel blij dat ik die twee eigenschappen heb. Ik heb heel vaak mijn standpunten moeten verdedigen. Omdat ik nog zo jong was, heb ik heel vaak het gevoel gehad dat mensen mij niet au sérieux namen, hoewel ik zelf goed wist hoe en waarom ik iets wilde doen. Die durf en vastberadenheid en misschien ook wel koppigheid heb ik nodig gehad om mijn eigen weg te kunnen volgen.

“Ik beweer niet dat ik altijd de juiste keuzes heb gemaakt, maar ik vind een verkeerde beslissing makkelijker te aanvaarden als ik ze zelf genomen heb. Dan kan ik niemand iets verwijten, alleen maar mezelf. Er zal altijd een goede reden zijn waarom ik een bepaalde beslissing neem. Als een ander iets voor mij beslist waar ik me niet goed bij voel en het blijkt dan niet de juiste beslissing te zijn, zou ik mezelf een beetje verraden. Ik probeer altijd trouw te blijven aan mijn buikgevoel.

“Ik weet goed wat ik wil, maar het is moeilijk om te zeggen waar ik over tien jaar wil staan omdat ik voor een onzekere job heb gekozen. Er kan zoveel onvoorspelbaars op mijn pad komen dat ik me niet wil beperken tot een vooropgezet plan. Ik wil open kunnen staan voor verrassingen.”

3. Hoe was de band met uw ouders?

“Mijn ouders hebben altijd in het theater gewerkt. Ze waren allround: ze dansten, zongen en acteerden in musicals. Mijn broer en ik zijn letterlijk opgegroeid in de backstage van theater­zalen, wat we geweldig vonden. En thuis speelden we de musicals na. Ik ben dus automatisch de muziek­scene ingerold, hoewel het nooit de bedoeling van mijn ouders is geweest om mij in die richting te duwen. Integendeel, ze hebben zelfs lang geprobeerd om me tegen te houden, omdat ze maar al te goed wisten hoe onzeker dit vak is.

“Maar bon, dat is hen dan toch niet echt gelukt. Wel zijn ze erin geslaagd om me met beide voeten op de grond te houden. Ik vind het goed dat ze beseffen dat deze job niet alleen rozen­geur en mane­schijn is. Mijn ouders hebben een heel goed beeld van wat ik doe, want velen onderschatten hoe hard je moet werken in de showbizz. Ze steunen me ook heel hard omdat ze weten wat dit allemaal inhoudt, en daar ben ik heel dankbaar om. In die zin ben ik blij dat ik geen kind ben van twee advocaten.” (lacht)

4. Wat is uw passie?

“Ik heb altijd gedacht dat muziek maken mijn passie was, maar eigenlijk is het mensen entertainen. Op een podium staan en mensen raken, dat is wat mij echt een kick geeft. Maar het blijft natuurlijk altijd een uitdaging, want ergens ga je met de billen bloot.

“Ik was elf jaar toen ik voor de eerste keer op een podium stond, voor een volle zaal, met de musical Annie. Toen is de bal aan het rollen gegaan. Daarna heb ik meegewerkt aan een Ketnet-programma, waar ik de mannen van Bandits heb leren kennen, met wie ik mee mocht optreden in de zomer. Daardoor ging een nieuwe wereld voor mij open en heb ik mijn passie voor popmuziek ontdekt.

“Maar de echte doorbraak voor mij was The Voice (Tesoro was runner-up bij de editie van 2014, red.). Ik zat in mijn laatste jaar middelbaar en pendelde van school naar opnames naar repetities naar work­shops. Ik zat op school en keek om me heen en dacht: hier wil ik echt niet zijn. Ik voelde mij zo anders dan mijn klasgenoten en merkte dat ik een totaal andere visie op het leven had en een totaal ander doel ook. Ik had geen zin om een hele week te studeren en in het weekend uit te gaan, dat interesseerde mij helemaal niet. Tijdens The Voice besefte ik: dit is wat ik wil doen. Ik wil muziek maken, hier ben ik voor gemaakt.”

5. ‘Blijf in uw bubbel’, wat doet dat met u?

“Nu we in quarantaine zitten, merk ik dat ik het moeilijk heb om hier thuis muziek te maken, omdat ik hier niet echt geïnspireerd word. Ik mis vooral het optreden en het menselijk contact.”

6. Is het leven voor u een cadeau?

“Ik probeer dat wel zo te zien, ja. Ik heb mijn ouders nog, ze zijn gezond. Ik heb een keigoed lief, waar ik echt mijn pollen voor mag kussen. Ik heb een toffe broer, ik heb goeie vrienden. Ik heb een keileuke job die ik supergraag doe en waarmee ik ook mijn boterham kan verdienen, dus neen, ik mag niet klagen. En ik wil dat ook niet for granted nemen. Ik ben super­dankbaar dat ik zoveel geluk heb.”

7. Welke geluksscore geeft u zichzelf?

“Ik durf eigenlijk wel te zeggen 10 op 10. Ik zou het egoïstisch vinden om mezelf een lager cijfer te geven, omdat ik alles heb en meer dan wat ik nodig heb.”

8. Welke kleine gebeurtenis kan u blij maken?

“’s Ochtends met mijn vriend een koffietje drinken in bed. Met de gordijnen open, de zon die binnenvalt, langzaam wakker worden en samen wat babbelen. Dat is mijn dagelijks geluk. Dan denk ik: laat de rest van de dag nu maar komen.”

9. Wat is uw zwakte?

“Ik ben perfectionistisch, wat een sterkte en een zwakte is omdat ik soms moeilijk kan loslaten. Als ik tijdens een optreden een fout gemaakt heb, blijf ik focussen op die ene fout en vergeet ik al de rest. Dat is iets waar Koen (Wauters, red.) mij tijdens The Voice al op wees.

“Ik denk wel dat dit eigen is aan mensen die creatief bezig zijn. Het kan altijd beter – een betere show, een betere productie, een woord veranderen in je tekst – maar op een gegeven moment moet je kunnen zeggen: oké, het is af, dit is het.”

10. Waar hebt u spijt van?

“Euh. (denkt na) Als ik gewoon kort door de bocht zou gaan, zou ik zeggen: ik heb nergens spijt van, want ik ben blij met waar ik nu sta. Ik geloof ook wel dat alles gebeurt met een reden, dat alles loopt zoals het moet lopen. Anders zou ik vandaag niet zitten skypen met jullie. (lacht)

“Alleen vraag ik me af of het artistiek niet interessanter was geweest om eerst vijf jaar in de luwte te werken en nu pas met een album naar buiten te komen. Ik stond al heel vroeg in de spotlights, waardoor mensen een bepaald beeld van mij hebben, terwijl ik nu pas op het punt gekomen ben waarop ik weet welke sound ik wil brengen en wie ik wil zijn als artiest.

“Ik merk dat veel mensen een vooroordeel hebben. Velen zien mij als de Laura van het songfestival (Tesoro deed in 2016 mee aan Eurosong, red.), maar dat ben ik niet meer. Ik ben als artiest en als persoon geëvolueerd en ik merk dat het moeilijk is om van dat imago af te raken.

“Nu, begrijp me niet verkeerd: The Voice en het songfestival zijn mijlpalen in mijn leven, ik had die ervaringen nooit willen missen. Maar soms vraag ik mij gewoon af: wat als?”

11. Wat is uw grootste angst?

“Mijn ouders verliezen. Hoewel ik heel onafhankelijk ben, wil ik hen elke dag horen. Elke avond wens ik hen ‘slaap lekker’.”

12. Wanneer hebt u het laatst gehuild?

“Ik huil altijd als iemand praat over het verlies van zijn ouders, ook op tv. Ik kan niet om met die gedachte. Als ik er nog maar aan denk, word ik slecht.”

13. Bent u ooit door het lint gegaan?

“Ondanks mijn Italiaanse temperament kan ik mezelf wel goed beheersen, denk ik. (lacht) Vroeger heb ik wel veel met mijn broer gevochten. Hij kon echt het bloed van onder mijn nagels halen. En omgekeerd. Toen ik op een bepaald moment wilde leren thaiboksen, zei ons mama: ‘Oké, als je dat maar niet tegen je broer gebruikt.’” (lacht)

14. Welk boek of film zou u aanraden?

“Ik ben geen boeken­wurm, ik kan me niet concentreren dus ik lees nooit. Eigenlijk schaam ik mij omdat ik daar geen intelligent, interessant antwoord op kan geven.

“Ik kijk wel graag films, vooral romantische komedies, waarover je niet te veel moet nadenken. En ik ben nu voor de vierde keer opnieuw aan Friends begonnen. (lacht) Voor mij is dat de perfecte feelgood­serie.”

15. Hebt u ooit een religieuze ervaring gehad?

(denkt na) “En wat betekent dat precies? Een spirituele ervaring? Neen, dat heb ik nooit meegemaakt. Vanuit zijn katholieke opvoeding stond mijn Italiaanse papa erop dat ik godsdienst volgde. Ik vind religies op zich heel interessant, maar daar stopt het ook wel.”

16. Hoe voelt u zich in uw lichaam?

“Goed. Ik probeer daar ook niet te veel mee bezig te zijn, anders word je onnozel. Ik probeer vooral te focussen op mijn conditie. Ik sport en eet gezond om energie te hebben, niet om er goed uit te zien. Ik denk dat dat een gezonde manier is om met je lichaam om te gaan.”

17. Wat vindt u erotisch?

“Mijn lief. (lacht)

“Ik heb hem leren kennen tijdens het WK voetbal, halve finale België tegen Frankrijk, die we verloren hebben. Ik ging iets bestellen en hij was de barman en zo zijn we aan de klap geraakt. We hebben meteen goed gelachen en voilà, ondertussen zijn we bijna twee jaar verder.”

18. Wat is uw goorste fantasie?

“Ik weet dat er veel mensen zijn met rare fantasieën, maar ik heb daar geen behoefte aan. I’m good.”

19. U belandt in de gevangenis, wat zou de reden kunnen zijn?

“Rekeningen vergeten te betalen die zo hoog oplopen dat ik in de gevangenis terechtkom. Ik ben daar onwaarschijnlijk slecht in. Als er een stapel ongeopende brieven ligt, verstop ik ze. Echt waar. Ik weet niet waarom ik dat doe, maar ik loop daarvan weg. Ik ben daar niet trots op, hè.”

20. Bent u een goede vriend?

“Ik hoop van wel, want ik vind dat heel belangrijk.

“Ik merk dat mijn dichtste vrienden nog altijd naar mij bellen als er iets scheelt. Mochten ze dat niet meer doen, mochten ze het gevoel hebben dat ze niet meer bij mij terechtkunnen, dan zou ik me schuldig voelen.

“Ik heb heel lang voor iedereen mijn best willen doen, maar ik heb dat losgelaten omdat je geen honderd goede vrienden kunt hebben. Ik denk dat ik ze op één hand kan tellen. Zolang je op school zit, vind je het cool om duizend Facebook-berichten te krijgen als je jarig bent, maar I’m over it. Ik probeer vooral te focussen op de mensen van wie ik voel dat de vriendschap wederzijds is.”

21. Hoe definieert u liefde?

“Als iets moois. Wat vooral belangrijk is in de liefde, is wederzijds respect. Dat is de basis. Als je dat niet hebt, zal je nooit gelijkwaardig in je relatie staan.

“Ik heb al een relatie gehad waarin die evenwaardigheid ontbrak, dus ik ken het verschil.”

22. Hoe hebt u uw eerste liefde ervaren?

“Ingewikkeld. En zoals de meeste mensen heel intens, want in je eerste liefde, daar smijt je je helemaal in. En dan loop je ook weleens tegen de lamp. Omdat je niet nadenkt en nog onwetend bent.

“Ik heb uit mijn eerste liefde vooral veel geleerd en daar ben ik heel dankbaar om. Ik zou niet op dezelfde manier in mijn huidige relatie staan mocht ik die eerste liefde niet op die manier beleefd hebben.”

23. Hoe zou u willen sterven?

“Liefst samen met mijn lief en op een vredige manier, omringd door de mensen die ik graag zie. Dat lijkt me een droom­scenario, maar ik weet dat de kans heel klein is. We hebben daar al veel discussies over gehad. Ik zou liever als eerste gaan, want ik kan de gedachte niet aan om zonder hem te moeten leven. Maar hij wil dat ook, dus de enige optie is samen sterven.

“Wat ik dan zou wensen als laatste avondmaal? Ik weet dat niet, misschien een goed pak frieten of zo, dat kun je met je handen eten. Niet te veel gedoe.” (lacht)

24. Wat zou u nog willen doen voor het te laat is?

“Trouwen misschien. (vriend zegt iets op de achtergrond) Dat heeft hij gehoord zenne. (lacht) Ik vind het belangrijk dat onze ouders dat nog kunnen meemaken. Ik zou het heel jammer vinden mocht iemand van onze naasten er niet meer bij kunnen zijn.

“En wat ik ook nog wil doen, is Italiaans leren. Mijn papa is Italiaan maar wij hebben altijd Nederlands met elkaar gesproken. Ik heb geen familie meer wonen in Italië, maar toch heb ik er een emotionele band mee.”

25. Waarover bent u de laatste tijd anders gaan nadenken?

“Ik heb de laatste tijd meer zitten nadenken over de mensheid en de wereld, door heel de situatie waarin we nu verkeren. Ik ben er misschien ook een beetje in teleurgesteld. In zo’n situatie komt de ware aard van het beestje naar boven. Enerzijds heb je de mensen die superhard voor elkaar zorgen en solidair zijn, anderzijds zijn er nog heel veel die de ernst niet snappen en heel egoïstisch zijn en niet inzien welk effect dat heeft op de samenleving. Ik ben ervan geschrokken hoeveel dat er nog zijn. Dat choqueert me echt.

“Ik ben me ook meer zorgen gaan maken over hoe we de aarde aan het kapot­maken zijn. Vroeger stond ik daar niet echt bij stil, maar nu voel ik dat de situatie mij meer en meer beangstigt. Ik denk wel dat al die problemen met elkaar samenhangen. Er is wereldwijd iets aan de gang wat best eng is en wat we nog nooit hebben meegemaakt.

“Het enige wat we kunnen doen, is zelf onze verantwoordelijkheid nemen om te voorkomen dat het nog erger wordt en hopen dat iedereen dat beseft.”

26. Is de mensheid op de goede of slechte weg?

“Beide. Het is goed om te zien hoe zo’n crisis ons op een bepaalde manier ook dichter bij elkaar brengt. Ik denk dat het voor velen een duidelijke wake-up­call is.”

27. Welke gebeurtenis uit uw leven zou een goed film­scenario opleveren?

“Dit gesprek.” (lacht)

28. Wat is de titel van uw biografie?

“O. Ik denk dat ik dat ga overlaten aan de persoon die zich ooit geroepen voelt om die te schrijven, want ik ga dat zelf niet doen. Ik zal mijn biografie zingen, inderdaad.” (lacht)